Przyjaźń
Chcę pomagać
Chciałabym być osobą, która potrafi pocieszać ludzi. Teraz moja przyjaciółka ma wielki problem, bo odrzuca ją chłopak, na której jej zależy. Ale z kolei ona odrzuca innego. Lecz teraz chce z nim chodzić, bo po prostu nie chce być sama. Jak jej pomóc? Żal mi też chłopaka, którego ona chce oszukać, bo będzie z nim chodziła, marząc o tamtym. Martwi mnie to.
Przyjaciółka
Urocza dziewczyna
Zaprzyjaźniłem się z cudowną dziewczyną. Razem udzielamy się w naszej parafii. Chodzimy do różnych szkół, ale w kościele, podczas spotkań, zebrań spotykamy się regularnie. Coraz więcej rozmawiamy, wierzę, że jesienią zgodzi się, bym ją odprowadzał do domu. Mam wrażenie, że i ona mnie lubi. Ale nie chcę od razu prosić o chodzenie.
15-latek
Bez zaborczości
Byłam z pewną koleżanką na rekolekcjach wakacyjnych, gdzie mocno się zaprzyjaźniłyśmy. Teraz okazało się, że będziemy w jednej klasie w gimnazjum. Niestety, zaczęły się "doczepiać się" do niej moje koleżanki. Jestem trochę o nią zazdrosna, gdyż boję się, że mi ją zabiorą i już mnie nie będzie tak lubiła. Co dzień jesteśmy ze sobą w kontakcie i co dzień pokazuję jej jak bardzo ją lubię, lecz nie wiem, czy to wystarczy. Nie wiem co mam dalej robić, bo też rozumiem, że nie mogę zabierać jej sobie na wyłączność- to byłoby wredne.
Zmartwiona 13-latka
Chcę się zmienić
Jestem katoliczką, ale w mojej małej klasie mnie nie akceptują, dokuczają mi. Myślałam, że w gimnazjum znajdę koleżankę, ale dziewczyny z mojej klasy rozmawiają z tamtymi dziewczynami na mój temat. Teraz gdy mija mnie jakaś z dziewczyn z tamtej
szkoły, śmieją się ze mnie. Nie mogę odzwyczaić się od przeklinania. Kiedyś byłam lubiana, bo dokuczałam innym , przeklinałam , ściągałam i pyskowałam nauczycielom. Chcę się zmienić! Ale to dla mnie trudne. Jak mam znaleźć motywację do nauki i jak zdobyć pewność siebie? Co mam im powiedzieć, gdy mi dokuczają? W dodatku nie jestem szczupła, co nie poprawia mojej sytuacji.
Trzynastolatka
Ciesz się z przyjaźni
Mam wspaniałego przyjaciela. Spędzamy razem sporo czasu, razem wychodzimy. Zaczęło mi na nim inaczej zależeć i dałam mu do zrozumienia, ze coś takiego się stało. Przeprosił i oświadczył, że jestem jego przyjaciółką, on moim przyjacielem nic innego nie czuje. Bardzo mi z tego powodu smutno.
Nastolatka
Imprezy z okazji 18-tek
Nie lubię wielkich imprez, nie mam też masy znajomych. Tymczasem nasz rocznik świętuje 18-tki. Moja przypada w czasie wakacji. Marzę, by zaprosić tylko przyjaciółki, by spotkać się z nimi w ogrodzie, przy grillu, pośmiać się, by nie zapraszać masy osób, za które nie mogę wziąć odpowiedzialności. Strasznie się tym stresuję. W dodatku najbliższa przyjaciółka wraca kilka dni po dacie moich urodzin i nie wiem, czy przesunąć datę naszego spotkania. Nie sądziłam, że będzie tyle problemu z jednymi urodzinami.
Licealistka
Na siłę oryginalna
Koleżanka zaczęła się zmieniać. Obcięła włosy na jeża, ubiera się w chłopięcym stylu, słucha ostrzejszej muzyki, popiera feminizm, nie widzi nic złego w homoseksualizmie. Oznajmiła, że jest wegetarianką i nie będzie już nigdy jeść mięsa. Oczywiście nadal spędzamy razem czas, jednak coraz częściej się kłócimy. Ona jakby sili się na bycie oryginalnym. Gdy ktoś obraził ją, mówiąc że jest świrem, tamta podziękowała i odparła: „Lepiej jest być świrem niż nudnym”. Coraz częściej się ze mną nie zgadza. Nie wiem, co się z nią dzieje.
Nastolatka
Koniec przyjaźni?
Przyjaźniliśmy się dosyć długo. No i nagle on powiedział, że czuje coś więcej i czy chciałabym z nim chodzić. Zgodnie z prawdą powiedziałam, że z mojej strony to przyjaźń i nic więcej. No i nastąpił koniec. Unika mnie, mowy nie ma o dawnych relacjach. Jest mi bardzo przykro, tęsknię za tamtym czasem, brakuje mi go. Co mogę zrobić?
Gimnazjalistka
