Dojrzewanie
Moje problemy
Jestem osobą o niskiej samoocenie, ale dostałam się do najlepszego gimnazjum w mieście. Nie radze sb z nauką. Boję się chodzić do szkoły. Boję się wyśmiania. Rodzice cieszą się z każdej oceny. Widzą, że się uczę. A ja cały czas poświęcam treningom, bo uprawiam sport od wielu lat Jednocześnie zaczęły się problemy sercowe. Teraz piszę z takim chłopakiem przez całe noce, ale w szkole ani słowa. Czy to ma sens?
13-latka
Brakuje odwagi
Jest w naszej klasie chłopak, który wydaje mi się bardzo ciekawą osobą. Od dwóch miesięcy zbieram się w sobie, żeby jakoś zagadać, ale nie potrafię - mimo tego, że nawet na kilku przedmiotach razem siedzieliśmy. Miałam nawet wrażenie, że on też mnie całkiem lubi. Mam tak, że jeśli za pierwszym razem czegoś nie zrobię, to się za mną tak ciągnie i nic z tym nie robię. Jak się przełamać? Żeby, gdy mam wybór, w tym małym ułamku sekundy zdecydować, że się odważę, a nie schowam głowę w piasek?
Licealistka
9 lat bez słowa
Mam w klasie chłopaka, który bardzo dziwnie się w moim towarzystwie zachowuje. W sumie to w ogóle unika mojego towarzystwa. Znamy się 9 lat, a nie pamiętam, żebyśmy wymienili choć jedno słowo sam na sam. Dodatkowo jest ministrantem i zawsze na mszy św. jakoś dziwnie na mnie patrzy. Nie wiem, co o tym jego zachowaniu myśleć.
Szóstoklasistka
Noworoczne refleksje
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym można osiągnąć cel. Chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną ,ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę.
17-latek
Trudny wybór profilu szkoły
Nie wiem jaki profil wybrać w liceum, kim zostać w życiu. W drugiej klasie gimnazjum chciałam pójść na profil biologiczno-chemiczny, ale teraz zastanawiam się, czy to dobry pomysł. Zdecydowałam się jednak na olimpiadę matematyczną zamiast biologicznej ( chyba łatwiej opanować rozwiązywanie zadań niż definicje itp.) A może pójść w jego ślady brata- informatyka? Uczę się dobrze ze wszystkich przedmiotów. Mam też w sobie coś z twórczego artysty. Może grafik komputerowy? Modlę się do Ducha Świętego. Jednak fakt, że ta decyzja będzie rzutować na całe moje życie trochę niepokoi.
Gimnazjalistka
Nie da się zatrzymać zmian
Przyjaciel powiedział mi ostatnio, ze zauważył we mnie wielką zmianę, ale niestety nie na lepsze. Faktycznie zrobiłam się nagle niesamowicie nieśmiała, straciłam dawną odwagę i pewność siebie. Teraz mam bardzo duże problemy, szczególnie na zajęciach z WF. Boję się piłki, nie mam na tyle siły, żeby odbić, prawie zasypiam m boisku, w ogóle się nie skupiam na grze. Bardzo chcę się chcę być taka jak dawniej;
15-latka
Wymiana "ciosów"
Od ponad dwóch lat bardzo podoba mi się kolega starszy o rok. Do
niedawna nie działo się nic. Marzyłam o nim całymi wieczorami. Poza
tym traktowałam go raczej jak kolegę, podobnie on mnie. Ale niedawno zwierzyłam się mojej koleżance. A ona wszystko mu opowiedziała. Na początku nic o tym nie wiedziałam, byłam w siódmym niebie bo zachowywał się jakby mnie podrywał. Po pewnym czasie inna koleżanka ujawniła prawdę, a ja ze złości umieściłam fałszywego posta o tym, kto się podoba fałszywej koleżance. Sprawa oparła się o wychowawczynię, do tego on stał się dal mnie niemiły, a ja go jeszcze bardziej lubię.
Zrozpaczona Piątoklasistka.
Sporo sprzeczności
Czuję, że nie ma dla mnie miejsca na tym świecie. Mam coraz więcej problemów z koleżankami. Jedne okazują się wyrozumiałe, ale zaraz stają się fałszywe. Mój dzień wygląda tak: idę do szkoły, wracam i od
razu się uczę, potem idę spać. Czuję, że nie jestem potrzebna, często chciałabym porozmawiać o problemach z kimś bardzo bliskim, ale niestety nie mam tak bardzo zaufanej osoby. Codziennie się modlę o siłę w życiu, a porozmawiać mogę o tym tylko z Panem Bogiem, bo z reguły jestem bardzo nieśmiała. Nie mogę się przełamać, aby zacząć nawiązywać kontakty z nowymi ludźmi, zawsze pomagają mi koleżanki, a tak na pewno nie powinno być. Trzynastolatka
Co z kontem na fb?
Ukończyłam już 13 lat i mogę założyć fb, ale mama mnie przekonuje, abym tego nie robiła. W sumie ja też tego nie chcę. W ogóle to nie mam czasu. Tylko wszyscy w szkole mnie do tego namawiają i namawiają. Zawsze im odpowiadam co myślę o tym i już. Najbardziej mnie denerwuję jak się pytają: Jak ty możesz żyć bez fb? Przecież to nie jest potrzebne do szczęścia. Jednak kiedy czegoś od nich potrzebuję, to nikt nie odbiera tel. i nie odpisuje na SMS-y, bo mam założyć fb.
13-latka
