Dojrzewanie
Wyrzuty sumienia
Czuję się okropnie, gdyż podczas ostatniego wyjazdu ze szkoły poznałyśmy jakiś chłopaków. Było wiele żartów i mnóstwo śmiechu. Niestety, oni kpili z jednego swojego kolegi. Chyba było mu przykro. Ja też się śmiałam, bo nie chciałam, by uznano mnie za sztywną. Ale mam wyrzuty sumienia, nie poszłam do Komunii.
Gimnazjalistka
Pokochaj siebie
Mam kochającą rodzinę, przyjaciół, jestem zdrowa, mam przyzwoite oceny; słowem - niczego mi nie brakuje. Ciągle wmawiam sobie, że nie jestem wystarczająco dobra. Że mogłabym być lepsza. Ładniejsza, mądrzejsza, z większym gronem znajomych. Lepsza. Nie jestem dla siebie wystarczająco dobra i boję się, że nigdy nie będę. Co robić?
15-latka
Coraz więcej par dokoła
Dzisiaj dowiedziałam się, że moja bardzo dobra koleżanka ma chłopaka. Był to dla mnie szok. Oczywiście bardzo się z tego cieszę, ale nachodzi mnie refleksja jak to jest z tymi związkami w młodzieńczym wieku? Ona była zdziwiona tym, że nie mam żadnego "kandydata" na drugą połówkę. Ale ja myślę o związkach na poważnie - by jeśli już z kimś będę, mieć w nim przede wszystkim przyjaciela, nadawać na tych samych falach, mieć podobne wartości. Powoli czuję się samotna, kiedy widzę, jak coraz więcej koleżanek ma chłopaków, a ja nie.
17-latka
Wielkie rozproszenie
Mam wielki problem ze skupieniem sie podczas nauki, wyłączam telefon, ale zaraz myślę, ze muszę go włączyć, żeby zobaczyć, czy ktoś nie odpisał. Nie mam sposobu na naukę. Dawałam go do innych pokoi i tez zaraz tam po niego wracałam. Nie umiem się skoncentrować i nie mam sposobu, żeby skutecznie sie uczyć i przy okazji nie rozpraszać.
Nastolatka
Inny wiek, inny gust
W podstawówce było mi obojętne, jak pójdę ubrana do szkoły, na ulicę. Od przyjścia do gimnazjum zaczęłam bardziej przywiązywać uwagę do mojego stroju. Mamie się to nie podoba. Kupi mi jakąś koszulkę, to grzecznie jej odpowiem, że mi się to nie podoba i tego nie włożę. Przecież nie będę chodzić w czymś, co mi się nie podoba i w czym się źle czuję. Co mam robić?
15-latka
Jak pomóc?
Zastanawiam się co w przyszłości będą robić osoby, które teraz nie zdadzą do następnej klasy, słabo się uczą lub już teraz palą. Pytałam o to mamę i powiedziała, że chłopcy na budowie a dziewczyny pewnie w jakiejś kiepskiej pracy, z ciągle nowym partnerem. Ja uważam, że większość z nich wyjdzie na ludzi, wierzę w nich, ale nagle zaczęłam się przejmować przyszłością osób, które są mi chyba obojętne. Więc ludzie zmieniają ludzi? Jak mogę pomóc choć jednej osobie, żeby jej życie było lepsze teraz i w przyszłości. Gimnazjalistka, kl. I
