Rodzina
Porozumienie z mamą
Moja mama, jak ja jestem trochę niegrzeczna, cały czas dzwoni do swojej siostry i mówi jej, jaka to ja jestem zła itd. Moja ciocia mnie nie lubi i mówi mojej mamie, żeby się przeprowadziła do niej. Mam dosyć tego, że mama cały czas tylko zajmuje się dzwonieniem do cioci. Chciałabym, żeby było jak dawniej, żeby mi też poświęciła trochę czasu.
Odrzucona
Nie Twoja wina
Mama chyba ma depresję, a ja i młodsza siostra nie wiemy, co na to poradzić. Gdy mama zaczyna krzyczeć, odpowiadam jej tym samym i jest tylko gorzej. Jej nastrój udziela się także mi, a wtedy mam ochotę tylko płakać. Mam wrażenie, że wszystko jest moją winą. Mamie musi być ciężko po rozwodzie, nie wiedzie jej się wspaniale, do tego jeszcze ostatnio zawaliłam oceny i to chyba ją dobiło.
Gimnazjalistka
Gdy siostra ma problem
Wiem, że chłopak mojej siostry, z którym już raz zerwała, nie traktuje jej dobrze, lekceważy, zachowuje się okropnie. Tłumaczę jej, że ich chodzenie nie ma sensu, ale nie potrafię jej przekonać. Co jeszcze mogę zrobić. Bo nawet podejrzewam, że on spotyka się z inną, że mu na mojej siostrze wcale nie zależy. Są dorośli, ale mi jej żal, nie chcę, by ją skrzywdził.
16-latka
Przekonać mamę
Latem znalazłam w Internecie mój wymarzony obóz, ale było za późno, żebym się zapisała. Okazało się, że jest tam również obóz zimowy. Mogłabym pojechać , bo to niedaleko, byłyśmy tam z mamą. Mama uważa, że pierwszy samodzielny wyjazd lepiej mieć latem, bo teraz źle się ubiorę, zmarznę itd. Chyba po prostu się o mnie martwi i myśli, że sobie bez niej nie poradzę. Żeby ją przekonać próbowałam wszystkich metod. Rozmawiałam, pisałam listy, podawałam sensowne argumenty, mogę nawet pokryć część opłaty. Mama ciągle swoje i tracę nadzieję na mój pierwszy wyjazd.
12-latka
Wrażliwi są potrzebni
Moi bracia wyjeżdżają do pracy za granicę. Co prawda przyjeżdżają do domu co 2-3 miesiące. Ale kiedy odjeżdżają, jest mi smutno. Pracę mają dobrą, nie brakuje im tam znajomych, są zadowoleni. Ale często jak odjeżdżają, to ja płaczę. Dlaczego tak się dzieje i nie potrafię się do tej sytuacji przyzwyczaić?
Smutna
Wybuchowy charakter
Często kłócę się z moimi rodzicami, zazwyczaj o byle co. Przez to często dochodzi również do nieporozumień między nimi. Zawsze potem przepraszam, ale lepiej jest tylko przez jakiś czas, a potem to znów wraca. Często mam wrażenie, że rodzice mnie prowokują, że wystawiają mnie na jakąś próbę. Jestem wybuchową osobą i oni o tym wiedzą. Ostatnio zaczęłam ich unikać, zamykając się w pokoju ucząc się. Nie wiem, co mam robić.
13- latka.
