Dojrzewanie
Nie wiem, czeo chcę
Nie wiem czego chcę. Czasami chcę być taka jak inni, ale zdarzają się momenty, kiedy próbuję znaleźć swój własny styl. Jest to jednak bardzo trudne do zaakceptowania. Czasem robi mi się smutno i zazdroszczę koleżankom różnych drogich rzeczy, ale czasami w duchu nie mogę uwierzyć, że tak naprawdę większość dziewczyn wygląda tak samo. Te same buty, bo wszyscy je noszą. Z drugiej strony na początku roku szkolnego zakupiłam w promocji coś drogiego i modnego, no i nie żałuję. Już prawie wakacje, a to w dobrym stanie. Lecz inne rzeczy stają się przebojem sezonu i już sama nie wiem, co robić.
Gimnazjalistka
Wokół mody
W mojej poprzedniej klasie koleżanki przywiązywały bardzo dużą wagę do ubioru, były tak zwanymi „księżniczkami”. Starałam się im dorównać. W gimnazjum tego nie ma. Rodzice nauczyli mnie (czego jestem im wdzięczna), żebym była skromna. Mogę mieć to, co chcę, ale też są jakieś granice. Marzę o nowych butach. Koleżanka z dawnej klasy ma ich sporo i czasami odczuwam zazdrość. Dla mnie ważne jest to, jak mnie odbierają.
14-latka
Raczej z mamą
Nie rozmawiam w zasadzie z nikim, tylko z jedną przyjaciółką. Oprócz niej to czas spędzam z mamą. Jest mi żal, gdy widuję w sklepach roześmiane dziewczyny. Ja chodzę raczej z mamą. Wiem, że jest głupie, ale co mam zrobić? Jestem chyba nieciekawa, nie mam tematów do rozmów, boję się ciszy w rozmowach. A chłopaka to na pewno nie będę nigdy miała.
Licealistka
Bóg nie milczy
Nie odczuwam działalności Boga w moim życiu. Wiem, że ma dla mnie przygotowany plan, jednak jakoś codziennie nie mogę go doświadczyć. Bardzo się staram o wakacyjną pracę, lecz ciągle słyszę odmowy. Rodzice każą oszczędzać każdy grosz, bo budujemy dom. Czyli nie będzie żadnego, nawet małego wyjazdu. Nie wiem, czy kiedyś będę mogła studiować. Rzeczy materialne, które można by posiadać, przytłaczają moją radość z życia codziennego. Proszę Boga o pomoc, a On milczy.
Nastolatka
Domatorka z przymusu
Nigdzie nie wychodzę, tylko na spotkanie oazowe, ale z koleżanką. Gdy ona nie może, brakuje mi odwagi, by pójść samej. Dzięki temu mam co robić w piątek wieczorem. W domu jestem spontaniczna, ale poza nim jest ciężko. Nie lubię zabierać głosu ani w szkole, ani na oazie. W czasie wakacji wyjeżdżam na oazę. Trochę się boję, bo tam będzie mnóstwo nieznanych mi osób.
Licealistka
Przed balem
Zbliża się Bal Szóstoklasisty i rozpoczynający go polonez. Chłopak, który poprosił mnie do tańca- zrezygnował nagle, powiedział, że nie przyjdzie. Zaraz poprosił mnie do tańca inny kolega. Słyszałam, że on się we mnie zakochał, ale jest chyba nieśmiały. Tamten też się dziwnie zachowuje, bo czasami jest przemiły, przytula na powitanie, czasami mnie unika, a czasami dokucza. Ja nie jestem w żadnym zakochana, ale nie rozumiem tego i nie wiem, jak się zachować.
Szóstoklasistka
Chyba dojrzewam
Chyba dojrzewam, bo cały czas kłócę się z rodzicami i nie umiem radzić sobie z emocjami. Rodzice każą mi się uczyć, przecież mam same 5 i 4. Gdy bawię się z bratem, zawsze są kłótnie. Czasami on zaczyna i wszystko idzie na mnie. Rodzice na mnie krzyczą, a ja się wkurzam i we wszystko kopie potem znowu są problemy. Dużo dziewczyn mi się podoba, ale żadna mnie nie lubi. Ale gdy poznałem dziewczyny z innych szkół, to bardzo mnie polubiły. Ale co to za miłość na odległość.
12-latek
Obawy przed wakacjami
Ostatni miesiąc jest straszny dla mnie, nie chce mi się nic robić. Mam wrażenie, że jestem sama i że nikt mnie nie lubi, choć to nieprawda. Nawet nie chciałam jechać na wycieczkę, a było super. Tak samo z innymi imprezami- koleżanki mnie wyciągają i potem jest tak dobrze. Martwię się o to, co ja będę robiła podczas wakacji? Tylko siedziała w domu?
14 latka
