wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4673 | WYNIKÓW
Upominanie
Koleżanka ma ojczyma, sporo lat młodszego od matki, która jest rozwódką. Męczy mnie myśl, że powinienem im powiedzieć. że nie żyją po Bożemu, że on powinien od niej odejść. Stałbym się, co pewne, pośmiewiskiem, nie wiem tylko, na jak dużą skalę. Jezus też poświęcił swe dobre imię dla głoszenia prawdy i nawet umarł na krzyżu, ale ja się nie boję.
Nastolatek
Upomnieć zakochanego?
Przyjaciel się zakochał i trochę stracił głowę. Prawie cały wolny czas spędza ze swoją dziewczyną, wszędzie i zawsze muszą być razem. Nas to trochę śmieszy, trochę wkurza. Nawet myślałem, że może z nim po męsku pogadać, ale na jakieś próby uwag odpowiada zniecierpliwiony, że mam go zostawić w spokoju, że go nie rozumiem. Fakt, nie miałem nigdy dziewczyny, chociaż jej tak szukam.
Licealista
Zmiana klasy
Czasami mam tak dosyć mojej klasy, że najchętniej przeniosłabym się do równoległej. Mam tam przyjaciółki i nie byłabym sama, ale nie wiem, jaka jest matematyczka. Poza tym, świetnie rozumiem się ze swoją polonistką, która mnie bardzo wspiera. Czasami wydaje mi się, że nie wytrzymam w mojej klasie ani dnia dłużej. Ale potem myślę, czy przejście do równoległej będzie najlepszym wyjściem.
Szóstoklasistka
Dojrzewanie wśród książek
Uwielbiam czytać książki. Uwielbiam poznawać nowe historie, nie tylko te z książek. Czuję się bogatsza w doświadczenia, poznaję punkt widzenia innych ludzi. Jestem niesamowicie wdzięczna Panu Bogu za ten dar, dzięki któremu z kilku czarnych znaczków dowiaduję się tego, co działo się parę wieków wcześniej lub też to, o czym myślała zupełnie nieznana mi osoba!
14-latka
Logiczne argumenty
Dopiero teraz, chociaż jestem gimnazjalistą, zainteresowałem się pewną dziedziną sportu. Chciałem zacząć treningi, ale tata powiedział, że to nie ma sensu w tym wieku, że szkoda pieniędzy, bo kariery i tak już nie zrobię. A ja czuję, że to sport dla mnie! Myślałem, by pożyczyć pieniądze od starszego brata. Sam nie wiem, co robić. Tata to człowiek stanowczy, logiczny, ceni konkrety. Trudno go przekonać.
Gimnazjalista
Są takie sfery w życiu, o których opowiada się tylko najbliższym albo wyłącznie Panu Bogu
Zapytano kiedyś papieża Jana XXIII, czy można wydać jego osobiste notatki, które zaczął prowadzić jeszcze jako nastolatek. Papież odpowiedział tak: „Dawniej odczuwałem pewną odrazę na myśl o rozgłaszaniu moich tak osobistych spraw. Rozumiem dobrze, że o papieżu ludzie chcieliby wszystko wiedzieć i że wszystko może przydać się historii. Ale w tych kartach jest zawarta cała moja dusza, to, co bardziej niż cokolwiek innego odczuwam jako swoją własność”.
Jeszcze czas na decyzję
Księża z mojej parafii myślą, że mam powołanie i chcą mnie posłać do seminarium. Ale nie wiem, czy tam pójdę. Z jednej strony podobają mi się dziewczyny. Ale boję się też nauki. Bo ksiądz to jednak z języka polskiego powinien być dobry, a ja wolę przedmioty ścisłe, uczę się w technikum, w II klasie. Jestem ministrantem, lektorem ceremoniarzem, pomagam wikaremu w pracy w nastolatkami.
17-latek
Przykład życia
Przyjaciółka to bardzo wartościowa, mądra dziewczyna. Niestety, od jakiegoś czasu używa wielu wulgaryzmów, no uszy puchną. Jej rodzina nie chodzi do kościoła, ona też przestała. Nie chcę zrywać naszej przyjaźni, bo z nikim mnie tyle ni łączy co z nią, jest jedną z mądrzejszych osób w klasie. Ona jest bezpośrednia, otwarta, ja raczej cicha. Myślałam, jak ją przekonać, by chodziła do kościoła.
14-latka
Bezsens odchudzania
Pod wpływem mediów, rozmów z koleżankami spojrzałam na siebie krytycznie i uznałam, że też powinnam chociaż ze 3 kilogramy zgubić. Ale czas płynie, a mi nic nie ubyło, za to stałam się jakaś inna, ciągle się ważę, martwię własnym apetytem, o czym kiedyś nie myślałam. Nie jestem tęga, ale…no właśnie, czy to dobry pomysł, by się odchudzać? Jak się sprzeciwić presji koleżanek?
Gimnazjalistka
Czy dalej będę sama?
We wrześniu pójdę do drugiej gimnazjum, ale mam kłopot. Wydaje mi się, że nikt mnie nie lubi, ponieważ nie chcą ze mną rozmawiać. Myślę, że
uważają mnie za obcą, ponieważ we wrześniu miałam wypadek i do szkoły poszłam z początkiem drugiego półrocza. Co zrobić, by zaczęli ze mną rozmawiać? Próbowałam wykazać się inicjatywą i sama zagadywałam, ale zwykle te osoby zmieniały miejsce pobytu na przerwie i znowu zostawałam sama.
Zmartwiona
