wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1554 | WYNIKÓW
Niepotrzebny kompleks
Rosnę jak na drożdżach, jestem już czwarta najwyższa w klasie. Boję się, że w przyszłości nie będę mogła nosić butów na wysokim obcasie, że żaden chłopak nie będzie chciał dziewczyny wyższej od siebie. Kiedy chodzimy razem z przyjaciółką po korytarzu szkolnym wyglądamy dość śmiesznie, bo ja jestem od niej wyższa prawie o głowę. Nauczyciele sadzają mnie w przedostatnich ławkach. Boję się, że dziewczyny będą się ze mnie naśmiewać. Mają niezwykle cięty język. Nie wiem, co mam robić, żeby się nie przejmować! Ratunku!
Żyrafka, lat 12
Jaka jestem?
Poszłam do szkoły rok wcześniej i byłam nazywana karzełkiem, ubierałam się inaczej, byłam nieco zbyt pewna siebie. Potem zapragnęłam się dostosować, żeby nikt nie mógł już mówić, że jestem niedojrzała,
chciałam być urocza i dziewczęca. Jednak "doroślejąc" straciłam radość z dzieciństwa, stając się
popularna straciłam prawdziwych przyjaciół, a ubierając się jak wszyscy zgubiłam własny styl. Chcę to przerwać. Być znowu tą nieco szaloną i szczerą do bólu dziewczynką z dawnych lat. A później stwierdzam, że
jednak nie chcę tego kończyć.
Gimnazjalistka
Zmęczenie szkołą muzyczną
Uczę się czwarty rok w szkole muzycznej. Oprócz gry na instrumencie dochodzą zajęcia z chóru oraz dwie inne lekcje. W sumie w szkole muzycznej jestem codziennie. Zostały jeszcze dwa lata. Już mnie to męczy. Są takie dni, kiedy od razu po powrocie ze szkoły muszę zjeść obiad i jechać do szkoły. Nie mam chwili dla siebie i dla przyjaciół. Jeszcze do tego dochodzą zadania domowe, sprawdziany itp. Nie mam kiedy się uczyć, zadań czasem zdarza mi się nie zrobić. Chcę się uczyć grać, ale nie chcę uczyć się historii muzyki czy rodzajów gamy molowej. Mama nie zgadza się na to. Jak ją przekonać?
Szóstoklasistka
Odsunięta przyjaciółka
Siedzę z nią w ławce od lat, bardzo ją lubię, ale w szkole ona teraz przebywa z kolegą. Wymyślili w swojej wyobraźni zabawę, a kiedy ja się koło nich kręcę, mówią, żebym sobie poszła. Tymczasem nie ma nikogo, z kim bym się dogadała. Moja klasa jest dziwna, bo nikt kiedy odbijam piłkę sama, nie podejdzie i nie powie, że mógłby ze mną zagrać. Muszę wyjść z inicjatywą. Co ja mam robić?
Samotna
Wybłagane oceny
Jestem załamana moją sytuacją. Postawiłam sobie poprzeczkę dość wysoko, chce mieć oceny takie jak na semestr albo wyższe, tymczasem nie jest dobrze. W I semestrze wiele ocen poprawiałam w ostatniej chwili, coś tam wybłagałam, średnia była świetna, ale ja wiedziałam, jaka jest prawda. Rodzice pękali z dumy, dalsza rodzina gratulowała. Co będzie, jeśli niektóre oceny spadną w dół? Każda lekcja wywołuje u mnie ogromny stres. Boję się materiału z matematyki, bo chociaż siedzę i ćwiczę godzinami, nie rozumiem. Chciałabym się uczyć bez tego lęku, że mi się coś nie uda. Tymczasem klasa ma rewelacyjne oceny. Już nie mam siły. Każda gorsza ocena wywołuje u mnie nienawiść do samej siebie. Boję się gadania babci, że nie uczę się tak dobrze jak rodzice.
Licealistka
Przykra sprawa
Moja najlepsza przyjaciółka i ja nie lubimy naszej koleżanki z klasy. Ona ciągle kłamie, wymyśla głupoty, przezywa, źle się uczy przez swoje lenistwo i jest niemiła, dlatego nie ma przyjaciół. Ostatnio przyczepiła się do mojej przyjaciółki i cały czas za nami łazi. To działa na nerwy, tym bardziej, że kilka tygodni temu wyciągnęłyśmy do niej pomocną dłoń, ale zostałyśmy wyzwane, powiedziała wtedy mi, że odbierze mi przyjaciółkę. Jak mamy się jej pozbyć? Przyjaciółka nie potrafi ostro zareagować, ale ma jej naprawdę dosyć.
Zażenowana
