wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 6167 | WYNIKÓW
Wartościowy kolega
Podoba mi się kolega z klasy. Znam go parę lat. Jest mądry i widać że jest w moim typie. Ale chyba podoba mu się inna koleżanka. Nie jest jego dziewczyną, ale się lubią. Ja wiem, że gdyby mnie lepiej poznał, moglibyśmy się zaprzyjaźnić. Ja nie jestem raczej z tych śmiałych osób. Boję się zaproponować nawet wyjazd na rowery. Niedługo jedziemy na wycieczkę parodniową. Co mam zrobić?
13-latka
Nowa iskra
Rozstaliśmy się z chłopakiem, to była nasza wspólna decyzja. Ale spotkaliśmy się niedawno na imprezie, tańczyliśmy, było tak pięknie jak dawniej, iskrzyło mocno. A przecież ja już zaczęłam chodzić z innym chłopakiem i teraz czuję, że to był błąd, bo drażnią mnie jego wady. Nie chce go jednak zranić. Boję się ryzykować, nie wiem, co robić. Czy to prawda, że kocha się tylko raz, że największa jest pierwsza miłość?
17-latka
Rozpoznac Boży plan
Od dawna jak każda zresztą nastolatka, marzę o pięknym uczuciu. Lecz czas mija i nic. Zaczęłam modlitwy w tej intencji. No i zupełnie przypadkowo na portalu związanym z moim hobby poznałam przypadkowo chłopaka, z którym od razu znalazłam wspólny język. Okazało się, że mieszkamy z jednym mieście i już się poznaliśmy. To bardzo wartościowy chłopak. Polubiłam go, podoba mi się, chciałabym się z nim spotykać. Jak rozpoznać, czy to zgodne z Bożą wolą?
Licealistka
Czas oczekiwania
Należę do wspólnoty i poznałam na wakacjach tej wspólnoty dwóch chłopaków. Niestety, jeden z nich nie chodzi na spotkania grupy, które są w ciągu roku. Drugiego, który mi się podoba, jest wartościowy, wierzący i mądry wstydzę się prosić o kontakt (wiem z doświadczenia, że trzeba być delikatnym i raczej robić tak, żeby się nie domyślił, że bardzo go lubię, bo wtedy się onieśmieli.
Proszę o poradę w sprawie kolegów, co robić?
12-latka
O co mu chodzi?
Zaczęłam naukę w liceum i od razu zwróciłam uwagę na chłopaka spoza klasy, ale koło mnie kręci się inny. Ciągle siada ze mną w ławce, żartuje, zaczepia, a nawet zaprosił mnie do cukierni. Poszłam, bo chcę go lepiej poznać, ale on zachowywał się dziwnie, był zdenerwowany, spięty. Raz jest dla mnie przemiły, to znowu odwrotnie, potrafi się wyśmiewać, zakłada, że czegoś nie zrozumiem , nie nauczę się. Nie wiem, o co mu chodzi.
Licealistka
Niepotrzebne obawy
Miałam dobrego kolegę, ale zaczął mi się podobać, ja mu też. Wreszcie poprosił mnie o chodzenie. Miałam wiele wątpliwości, ale zgodziłam się. Od początku było źle, ciągle kłótnie, on się obrażał, mówił, że ja go chyba nie lubię, a mnie wszystko drażniło. Poprosiłam o kilka dni przerwy, on znowu obrażony. Nie chcę z nim chodzić, ale jak to rozwiązać? Tak bym chciała cofnąć czas. Strasznie cierpię z powodu tego, co się stało.
Zmartwiona
Brygida Grysiak
Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], Jezus postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. (...) Przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: „Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?”. Lecz On odwróciwszy się, zabronił im. I udali się do innego miasteczka. Łk 9,51-56
Czas na działanie
Zacznie się klasa maturalna, a ja z powodu wielkiej nieśmiałości nie dałam jeszcze do zrozumienia chłopakowi, że jest dla mnie ważny. Zwróciłam na niego uwagę od pierwszych tygodni w klasie I. Ma jasne wartości, czyli jest głęboko wierzący, wszechstronnie się rozwija, biega na różne zajęcia, ma ambitne plany na przyszłość. Wydaje mi się, że kilka razy spoglądał na mnie, ale stawałam się wówczas jak skała i chyba go do siebie zraziłam.
Maturzystka
Sprzeczne sygnały
Kolegowałam się z pewnym chłopakiem. Miły, uprzejmy, inteligentny i pobożny, zawsze uśmiechnięty, udziela się w Kościele. Pisaliśmy ze sobą, rozmawialiśmy. W końcu poczułam, że zaczyna mi się podobać. Nie chciałam z nim chodzić, na to za wcześnie. On dawał ogólnie znaki, które ja ostentacyjnie ignorowałam. Wtedy przestał ze mną pisać. Ale gdy go spotkałam, zachowywał się jak dawniej. Chciałabym z nim porozmawiać, lecz widujemy się niezwykle rzadko. Totalnie nie rozumiem jego zachowania.
16-latka
Okno na Boga
Jeden raz w roku adorujemy żywego Pana Jezusa, który mija nasze domy i patrzy w nasze okna. W zeszłym roku o tej samej mniej więcej porze, zamieściliśmy w czerwcowym numerze „Małego Gościa” dekorację na Boże Ciało. Pomysł tak nam się spodobał – jestem pewna, że Wam również – że w tym roku też go powtórzyliśmy. Dekoracja jest oczywiście inna. Tamtą wystarczyło wyciągnąć z czasopisma i zawiesić w oknie. W tym roku trzeba się trochę wysilić.
