wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 6167 | WYNIKÓW
Bez nachalności
Wakacje mijają tak szybko, a ja ciągle mam w głowie i w sercu pożegnalny bal naszej klasy. Przetańczyłam go z jednym kolegą, było tak pięknie, ale na tym koniec. Pójdziemy do różnych szkól, ale nie mieszkamy daleko od siebie. Z każdym dniem bardziej za nim tęsknię. Wydawało mi się, że i on mnie lubi. Jednak milczy. Co mogę zrobić, by nie wyglądać na nachalną?
13-latka
"Cyt, iskierka zgasła..."
Poznaliśmy się podczas wakacji i byłam szalenie zakochana. Snuliśmy plany, bo mieszkamy daleko. Potem został nam kontakt internetowy, telefony, zapewnialiśmy siebie o uczuciu. Niestety, nagle doszło do mnie, że to za wcześnie, że nic nie czuję, po prostu go lubię, bo to wartościowy chłopak. I co mam teraz zrobić? Opowiadałam o wszystkim przyjaciółce. Jak jej to teraz wyjaśnić? Bardzo się wstydzę, że tak zawiodłam.
12-latka
Obawy zauroczonej
On mi się bardzo podoba i lubię go. Sądzę nawet, że się w nim zakochałam. Chyba z wzajemnością. Ciągle się spotykamy w naszej grupie, on jest cały czas przy mnie, wiele żartuje, ale też mówi komplementy. Tylko nie wiem, czy chodzenie ma sens. Bo potem się ludzie strasznie kłócą, a ja nie lubię kłótni
17-latka
Marzenie o zwierzętach
Bardzo kocham zwierzątka i zawsze chciałam jakieś mieć. Gdy skończyłam 6 lat, dostałam rybkę. Przeżyła u nas 3 lata. Niedawno dostałam chomika, ale mama jest na niego uczulona. Oddałam go do szkoły, odwiedzam codziennie, cieszę się nim. Niestety, pojawił się dziwny kaszel i podejrzenie, że też jestem uczulona. Co ja zrobię, jeśli się to okaże prawdą?
9-latka
Ciesz się
Na czacie zaczęłam pisać z chłopakiem. Chciał zobaczyć moje zdjęcia. Wybierałam najładniejsze. Chwalił moje nogi, figurę. Nie chciał przerywać rozmowy, ale mama kazała mi iść do sklepu. Wreszcie zakończyłam rozmowę, ale od tego czasu już go nie ma, a ja zaczęłam chodzić na czarno, płaczę. To było takie miłe, te komplementy, pierwszy raz przeżyłam coś takiego.
Nastolatka
Może jeszcze nie czas?
Zakochałam się. Bardzo mi na nim zależy, ale nie potrafię do niego zagadać ani nic z tych rzeczy. Widzimy się dosyć rzadko, praktycznie tylko w kościele i ewentualnie w drodze do szkoły. Bardzo często wyobrażam sobie, jak do niego podchodzę i witam się. Gdy już go widzę, to po prostu nie daje rady wy-dusić z siebie słowa. Najgorsze jest też to, że wszędzie chodzi z dwójką swoich kolegów i przy nich to dopiero boje się do niego podejść. On jest bardzo przystojnym i dobrze zbudowanym chłopakiem. Jest praktycznie marzeniem każdej dziewczyny. Jego rodzice są bardzo bogaci. Dla nich liczy się tylko praca, kariera i pieniądze. On jest dobrze wychowany, ale chyba brakuje mu miłości w rodzinie i nie potrafi nikogo pokochać. Jak normalnie, na luzie do niego zagadać? Jak spróbować otworzyć go na tę miłość?
16-latka
Rodzice jak worek treningowy
Sama się na siebie złoszczę, że wyżywam się na rodzicach. Wiem, że to ja mam problem. Jestem po cichu i w tajemnicy zauroczona w koledze z treningów. Teraz są wakacje, nie widuję go, więc stałam się bardziej nerwowa i wybuchowa. Sama obecność rodziców mnie drażni, a gdy dopytują, to wybucham. Skąd we mnie tyle złości? Żeby było jeszcze dziwniej, to moi rodzice specjalnie się tym zachowaniem nie przejmują.
15-latka
Niepotrzebne komentarze
Irytują mnie np. moje rówieśniczki z klasy, są takie niedojrzałe, nieodpowiedzialne, tylko alkohol im w głowach, imprezy, papierosy, kluby. A ja jestem zupełnym przeciwieństwem, tzn. lubię się zabawić, ale nie w ten sposób. Powiem szczerze, że denerwuje mnie też ludzkie wtrącanie się do nie swoich spraw. Mam kolegę, z którym bardzo lubię przebywać, bo jest zabawny, sympatyczny i taki "w moim stylu", ale jednak traktuje go tylko jak kolegę. A wszyscy oczywiście 'strzelają' jakieś komentarze, docinki, nie tylko w moją stronę, jego też. Jeszcze jak to jest taki uroczy komentarz ze strony np. dobrej koleżanki, że pasujemy do siebie czy coś, to okay, ale jeśli ktoś nachalnie tak gada, to już jest infantylne. Przecież to nasza sprawa. Martwię się, czy te komentarze nie zrażą go do naszych rozmów.
Licealistka
Nachalność nie ma sensu
Przyjaciółka zakochała się w koledze i szaleje. Powiedziała mu o tym, namawiała, by stali się parą, on odmawia, ona namawia mnie, bym go przekonała. A kilka tygodni temu była „zakochana” w innym koledze. Chłopcy jej nie lubią, śmieją się z niej. Ale przy okazji i ja tracę, bo jestem jej przyjaciółką. Mam już dość jej gadania, narzekania, poruszania tylko tematu chłopaków, skupiania się tylko na sobie.
Urocze rumieńce
Z pewnym kolegą kiedyś swobodnie rozmawiałam, ale to było dawno. Niestety, chyba się w nim zauroczyłam i ciężko przeżywam każde najmniejsze nawet spotkanie. Strasznie się rumienię, nie potrafię wydusić słowa. Pewnie wygląda to niekulturalnie. A dochodzi do mnie, że on się interesuje, do którego liceum pójdę, miło o mnie mówi. Wiem, że spotkam go za kilka dni w większej grupie. Jak zapanować nad rumieńcami?
16-latka
