wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 697 | WYNIKÓW
Świętość to radość
Michasia zeszła do nas z bardzo smętną miną. Koleżanki bardzo jej dokuczyły, przyjaciółka zawiodła, czuła się, delikatnie mówiąc, okropnie. Paulina wspominała podobne zdarzenia ze swojego życia, szczególnie w podstawówce. Było to jakieś pocieszenie. Tym bardziej, gdy okazało się, że nawet kilka razy pokłóciła się strasznie z Jadzią, najlepszą przyjaciółką.
Oczekiwanie na uczucie
Rozglądam się dokoła i widzę zauroczone koleżanki spotykające się z chłopakami, piszące i odbierające niekończące się nigdy SMS-y. Tak bardzo bym chciała spotkać wartościowego, dobrego chłopaka. Wiem z całą pewnością, że moim powołaniem jest życie rodzinne. Czas płynie, a ja wciąż sama i sama.
Licealistka
Ciesz się tym, co masz
Miałam dobrego przyjaciela, który po latach stał się moim chłopakiem. Chyba na zawsze już będziemy razem, bo doskonale się rozumiemy, pomagamy sobie. Moim problemem jest brak przyjaciółek. Owszem przychodzą do mnie do swoimi kłopotami, każdej wysłucham, doradzę, ale to nie jest prawdziwa przyjaźń. One myślą o sobie, ja je nie interesuję. Chłopak mnie wspiera, ale on nie ma takich problemów, posiada dobrych kolegów. Zresztą, to inne relacje.
17-latka
Przemyślenia licealistki
Ciężkie jest życie gimnazjalistki. Do takiego wniosku dochodzę, czytając listy, które do Pani przychodzą. Sądzę, że kluczem do ich rozwiązania jest zaakceptowanie siebie. Trudno jest akceptować świat, bez uznania tak ważnej jego części. Dla większości z nas do rangi niezwykle istotnego problemu urasta zakochanie...
15-latka
Męczący pesymizm
Od zawsze byłam pesymistką. Wiele osób mi to mówiło, ale ostatnio czułam się coraz gorzej. Nie dogadywałam się z rodzicami, mój przyjaciel którego kocham, powiedział mi, że kocha się w mojej najlepszej przyjaciółce. Niedawno też musiałam zakończyć moją wieloletnią przyjaźń. Zaczęłam szukać w internecie czy to normalne i natrafiłam na testy sprawdzające czy ma się depresję. Wypełniłam go i wyszło mi że mam ciężką depresję. Powiedziałam o tym przyjaciółce, a ona mi poradziła, żebym poszła na
profesjonalne badania u psychologa. Tylko, że sama iść nie mogę, a rodzicom nie ufam i nie chcę im o tym mówić. Bardzo proszę o pomoc!
Zagubiona jedenastolatka
Najnowsze w serwisie
- Przypowieści Pana Jezusa
- Mieć kogoś w nienawiści
- Ministranci ze Starej Wsi
- Bóg zaprasza na ucztę
- A co ja z tego będę miał?
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- Każdy może być święty
- Roraty z "Małym Gościem"
- Świecący spray dla pieszych
- Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
