Rozglądam się dokoła i widzę zauroczone koleżanki spotykające się z chłopakami, piszące i odbierające niekończące się nigdy SMS-y. Tak bardzo bym chciała spotkać wartościowego, dobrego chłopaka. Wiem z całą pewnością, że moim powołaniem jest życie rodzinne. Czas płynie, a ja wciąż sama i sama. Licealistka
Rozumiem, że już byś chciała kochać i być kochana, ale trudno- na uczucie trzeba czekać. Jedyne co Ci polecam, to uśmiechnięta mina, wesołe usposobienie, dbanie o swój wygląd. To jest przykre, gdy koleżanki już mają chłopaków lub bliskich kolegów, ale Ty też się doczekasz. Rozglądaj się uważnie, przyglądaj się chłopakom, nie szukaj ich w Internecie ani daleko od domu. To ma być przyjaciel, a nie ktoś oddalony wiele kilometrów. Jeśli komuś przeznaczona jest miłość i rodzina, to znajdzie tę drugą połówkę. Pamiętaj jednak, że ludzie żyją coraz dłużej i dlatego coraz później łączą się z pary. Większość dziewczyn w Twoim wieku nie ma chłopaka. Nie patrz na te, które mają, ale na pozostałe. I nie martw się. Raczej myśl, gdzie możesz wartościowych i dobrych chłopaków poznać. Czasami są grupy oazowe, czasami jakieś zajęcia sportowe, grupy pasjonatów, zastanów się. Bo to musi być chłopak wartościowy, a nie na siłę. Bądź cierpliwa, musisz czekać, nie ma innego wyjścia. Ważne, że wiesz, co chcesz, czujesz powołanie do życia rodzinnego.
Zadaj pytanie: