wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1624 | WYNIKÓW
Niejasne sygnały
Zaprzyjaźniłam się z chłopakiem, któremu się podobam. Jest świetny, ale ja nic do niego nie czuje, po prostu nic. On odprowadza mnie do domu i piszemy. A mi podoba mi się inny, próbowałam zagadywać, ale później dałam sobie spokój. Przez krótki czas jakby starał się o mnie, ale zrezygnował, może przeze mnie, bo nie dałam żadnego sygnału. Chcę z nim nawiązać kontakt, ale mi głupio wobec tego, który jest blisko, pełen nadziei, że coś z nas będzie. Niczego mu nie obiecywałam, on nie prosił, ale zachowanie dużo pokazuje.
Nastolatka
Warto wyjaśniać sytuuację
Pisałam z dziewczyną z dalekiego kraju, rozmawiało się nam zawsze dosyć dobrze (w mojej opinii). Jednak od pewnego czasu zaczęła rzadko odpisywać, w końcu nawet po prawie tygodniu. Wydawało się, jakby nie była zainteresowana naszą rozmową. A widziałam ją dodającą posty na facebooku itp. Zamiast zapytać wprost o co chodzi, też zaczęłam tak odpisywać. I nasze odpowiedzi były takie, jakbyśmy się obraziły. W końcu urwałam kontakt. Bardzo mi jej brakuje, bo naprawdę ją lubiłam. I zastanawiam się, czy nie napisać jednak i spróbować szczerze wyjaśnić całą sytuację. Chyba, że lepiej odpuścić, zapomnieć.
Zakłopotana
Bez zaborczości
Byłam z pewną koleżanką na rekolekcjach wakacyjnych, gdzie mocno się zaprzyjaźniłyśmy. Teraz okazało się, że będziemy w jednej klasie w gimnazjum. Niestety, zaczęły się "doczepiać się" do niej moje koleżanki. Jestem trochę o nią zazdrosna, gdyż boję się, że mi ją zabiorą i już mnie nie będzie tak lubiła. Co dzień jesteśmy ze sobą w kontakcie i co dzień pokazuję jej jak bardzo ją lubię, lecz nie wiem, czy to wystarczy. Nie wiem co mam dalej robić, bo też rozumiem, że nie mogę zabierać jej sobie na wyłączność- to byłoby wredne.
Zmartwiona 13-latka
Odrzucona przyjaźń
Zawsze byłam smutna, często samotna. Dlatego tak się ucieszyłam, gdy na początku roku jakoś dogadałam się z jedną dziewczyną. Myślałam, że to będzie piękna przyjaźń, niekończące się rozmowy, zwierzenia. Niestety, to jest bardzo energiczna osoba, chętna do rozmów z każdym, mająca mnóstwo pomysłów, ciągle zajęta. Niedawno powiedziała mi, że inaczej niż ja rozumie przyjaźń, że ona chce mieć mnóstwo koleżanek, chce z wszystkimi być w kontakcie, a nie tylko ze mną. Czuję się fatalnie oszukana, jestem załamana. Znowu jestem sama, płaczę i nie widzę rozwiązania.
14-latka
Dowód niedojrzałości
Chłopak dawał wyraźne znaki, że jest mną zainteresowany, że mu zależy. Nie czułam się gotowa na związek, nadal się nie czuję, aczkolwiek chciałam się przyjaźnić, a później może by coś z tego wyszło. Ostatni raz widzieliśmy się na zakończeniu roku. Idzie do liceum, więc powiedział, że "będziemy w kontakcie". Dopiero pod koniec wakacji napisałam do niego. Brak odpowiedzi. Przyjaciółka, bez mojej zgody, spytała o przyczynę milczenia. Wyśmiał nas, nazwał z pogardą "dziewczynkami", dodał, że nie zamierza mi odpisywać. Nie spodziewałam się tego po nim.
Gimnazjalistka, klasa III
Trudna sprawa
Od małego byłam niezwykle radosna, otwarta, odważna. Uwielbiałam towarzystwo. W szóstej klasie zamknęłam się, miałam jedną przyjaciółkę, której wszystko poświęciłam i rozmawiałam tylko z nią. W pierwszej gimnazjum miałam znajomych, z którymi tylko pisałam. W drugiej klasie mój sztuczny kontakt z innymi się pourywał, zostało tylko parę przyjaciółek. Już nie potrafię zagadywać do kogokolwiek, boję się zapytać o drogę na ulicy, kasjerki o cokolwiek, kolegów i koleżanek o lekcje. Cały czas zastanawiam, co ta osoba pomyśli, jak się popatrzy. Czasem czuję, że wszyscy mnie nienawidzą, że im przeszkadzam i ich denerwuję.
16-latka
Sam zdecyduj
Przyjaźnię się z dawną koleżanką z gimnazjum. Poszliśmy do różnych liceów. Z czasem pisaliśmy prawie codziennie. Rozwinęła się przyjaźń. Na zmianę rozpoczynaliśmy rozmowę. Mówiła mi, że jestem wyjątkowy. Pomyślałem sobie zbyt wiele. Powiedziała mi, że traktuje mnie jak ,,męską'' wersję koleżanki. Ostatnio zwierza mi się, że podoba się jej pewien chłopak. Czy ta znajomość ma sens?
Licealista
Łzy wzruszenia
Podstawówkę wspominam bardzo źle. Nielubiana, często obrażana. Samotna. W gimnazjum wszystko się zmieniło. Nowe znajomości. Wspaniali ludzie. 1 i 2 klasa były najpiękniejszym okresem w moim życiu. Na samą myśl o tym, że za kilka miesięcy rozstanę się z klasą, mam łzy w oczach. Kocham swoją klasę, tych wszystkich ludzi. Kocham wspominać wszystkie ogniska i wycieczki, oglądać nasze uśmiechnięte twarze na zdjęciach. Ludzie powtarzają ,,To ostatnie chwile, trzeba się cieszyć''. Ale ja nie potrafię. Nie ze świadomością, że lada moment wszystko przeminie.
Gimnazjalistka
