wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1920 | WYNIKÓW
Zły wybór przyjaciółki
Moja starsza, już prawie dorosła przyjaciółka zaczęła chodzić z dziwnym chłopakiem. Jest nerwowy, robi sceny, załamuje się, straszy, że coś sobie zrobi. Wszystko przez jego mamę, która go sama wychowywała i nie darzyła uczuciem. Przyjaciółka ciągle go pociesza, zapewnia o uczuciu, a mi się to wydaje niedobre.
Przyjaciółka
Oczekiwanie na uczucie
Rozglądam się dokoła i widzę zauroczone koleżanki spotykające się z chłopakami, piszące i odbierające niekończące się nigdy SMS-y. Tak bardzo bym chciała spotkać wartościowego, dobrego chłopaka. Wiem z całą pewnością, że moim powołaniem jest życie rodzinne. Czas płynie, a ja wciąż sama i sama.
Licealistka
Inni mają lepiej
W naszej klasie jest kilka grupek. Jestem w jednej, całkiem fajnej. Ale jednocześnie obserwuję dziewczyny z idealnej grupy i im zazdroszczę. I niby mam piękne życie, bo dobrze się uczę, mam sporo koleżanek, dobrą rodzinę. Ale obserwowanie tamtej grupy odbiera mi radośc życia, kombinuję, jakby się wśród nich znaleźć. Czy to źle?
Licealistka
Czasami trzeba się wyżalić
Mam żal do moich rodziców, który nie mają ani czasu, ani nerwów i cierpliwości, aby mnie wysłuchać. Gdy chcę opowiedzieć coś o sobie, machają ręką, twierdzą, że prawdziwe problemy dopiero przede mną i mam się nie przejmować. Uważają, że mam się skupić tylko na nauce. Uczę się dużo, mam dobre oceny, ale mama skupia się tylko na nielicznych czwórkach i wtedy zaraz padają ostre słowa krytyki. Jak wpłynąć ma moich rodziców?
Gimnazjalistka
Żałuję za złość
Lola siedzi przy biurku i w wielkim skupieniu coś pisze. Mama zagląda jej przez ramię i zauważa błąd. Radzi od razu wziąć gumkę do ręki, lecz córka wścieka się, próbuje wmówić mamie, że wcale się nie pomyliła, że tak właśnie tekst był zapisany na tablicy. Taki drobiazg, dobre chęci mamy, a awantura wisi w powietrzu. Na szczęście ktoś dzwoni, Lola pędzi do przedpokoju i z radością naciska domofon, by wpuścić kuzyna.
