wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 672 | WYNIKÓW
Domatorka
Nie mam siły do samej siebie ani do rodziców. Wiem, że chcą dla mnie jak najlepiej, ale z jedną sprawą nie umiemy się dogadać. Od końca zerówki do szóstej klasy jeździłam na obozy letnie. W pewnym momencie nie mogłam znaleźć takiego, który by mnie zainteresował, a teraz odechciało mi się na nie jechać. Mam też kłopoty z integracją, zwłaszcza z dziewczynami. Dlatego powiedziałam, że nie pojadę. Tata zaproponował wyjazd z rodziną, ale ja nie dogaduję się z kuzynami. Obawiam się, że rodzinka i tak mnie wyśle, może nawet bez mojej zgody. Co powinna im powiedzieć i jak? Przecież mam pomysły na lato. Ćwiczenie szkicowania, próbowanie pisania książki, spacery po okolicy. Poproszę o jakąś radę.
Mało przyjacielska 14-latka.
Wymyka się nam...
Od pewnego czasu nasza dobra przyjaciółka odsunęła się od nas. Wcześniej czułyśmy, że naprawdę się przyjaźnimy (dużo rozmawiałyśmy, wychodziłyśmy na miasto, spędzałyśmy ze sobą mnóstwo czasu). Ale ostatnio zaczęła uczęszczać
na zajęcia dodatkowe z innymi dziewczynami z naszej klasy (ładnymi, w markowych ciuchach, itp.). Nie spędza z nami czasu, nie mamy wspólnych tematów do rozmów, bardziej przyjaźni się z tamtymi dziewczynami. Wydaje nam się, że również jej zachowanie uległo zmianie: jest złośliwa, dąży do bycia najlepszą. Rozmawiałyśmy z nią, ale ona twierdzi, że nic się nie zmieniło i lubi nas wciąż tak samo, choć podkreśliła, że ma teraz z dziewczynami wiele wspólnych tematów, a posiadanie dużej ilości przyjaciół nie jest złe. My jednak czujemy inaczej. Sądzimy, że wymyka nam się z rąk, a przyjaźń ta była dla nas (i wciąż jest) ważna. Prosimy o radę, bo nie wiemy co robić, aby to przetrwało.
Zmartwione przyjaciółki
Powiedzieć prawdę
Najpierw byliśmy przyjaciółmi. Nagle jakoś tak się to samo stało, że się zauroczyliśmy, że obok przyjaźni pojawiła się iskra. Problemem jest moja przyjaciółka. Od dawna uważnie nas obserwuje i ciągle podkreśla, żebym się tylko nie zakochała, że jeśli to się kiedyś stanie, to ją pewnie odstawię, nie będę miała dla niej czasu. No i trochę się tak dzieje, bo gdy chcemy gdzieś iść sami, to muszę kluczyć, bo ona dopytuje, co planuję, dlaczego się nie potkamy po lekcjach. Chcę jej w końcu powiedzieć, co się dzieje, ale boję się, że się obrazi.
Licealistka
Słuszne wątpliwości
Na pewnym portalu poznałem swoją rówieśniczkę. Zaczęliśmy rozmawiać i byliśmy sobą oczarowani. Mieszkamy od siebie bardzo daleko, nie ma szans na spotkanie. Ale zakochaliśmy się w sobie po uszy. Każdego dnia rozmawiamy po wiele godzin, najpiękniejsze są chwile przed monitorem. Ale jakoś ostatnio, gdy koledzy ciągle się pytają, dlaczego nie wyjdę, zaczynam mieć wątpliwości, czy to jest dobre.
14-latek
Odmówić bez słów
Rozstałam się w lipcu z chłopakiem. Strasznie trudno było mi mu o tym powiedzieć. Na początku nie mógł zrozumieć. Z czasem miałam wrażenie, że się poprawia, że nasze relacje będą dobre. Ale w walentynki przyszedł do mnie z prezentem i bukietem moich ulubionych kwiatów. Rozmawialiśmy przez kilka godzin, a on wyglądał jakby myślał, że mi przeszło, że znowu jesteśmy parą. Drugi raz nie dam rady mu powiedzieć, że to koniec. Strasznie trudno mi było za pierwszym razem. Drugi raz nie dam rady. I jeszcze moja mama mi nie pomaga. Mówi, że popełniłam błąd odrzucając go. Ale ja po prostu go nie kocham. Bardzo proszę o pomoc.
12 - latka
Upomnieć zakochanego?
Przyjaciel się zakochał i trochę stracił głowę. Prawie cały wolny czas spędza ze swoją dziewczyną, wszędzie i zawsze muszą być razem. Nas to trochę śmieszy, trochę wkurza. Nawet myślałem, że może z nim po męsku pogadać, ale na jakieś próby uwag odpowiada zniecierpliwiony, że mam go zostawić w spokoju, że go nie rozumiem. Fakt, nie miałem nigdy dziewczyny, chociaż jej tak szukam.
Licealista
