wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1610 | WYNIKÓW
Nie rozumiem siebie....
Najbardziej denerwuje mnie to, że ja w ogóle nie rozumiem siebie. Z jednej strony on mi się podoba, z drugiej tłumaczę sobie, że mam się nim nie przejmować i dopiero kogoś kiedyś znajdę, a za chwilę znowu o nim myślę. Ja już czasami sama nie wiem, co ze mną nie tak. W ogóle nie rozumiem swoich uczuć.
16-latka
Snuj marzenia
Na obozie zwróciłam uwagę na świetnego chłopaka. On też na mnie zerkał. Niestety, obojgu nam zabrakło odwagi, by chociaż porozmawiać. Bardzo mi się podobało jego zachowanie w różnych sytuacjach, jego odwaga, przyznawanie się do wiary. Nie mogę o nim zapomnieć, mam nadzieję, że latem się spotkamy. Często płaczę z tęsknoty za nim, bywam smutna.
12-latka
Pierwsza porażka
Wiem że mam już 17 lat i nie powinienem się takimi rzeczami przejmować, ale dostałem jedynkę z klasówki z matematyki (właściwie to moja pierwsza jedynka w życiu). Nie było mnie teraz kilka dni w szkole (z powodu choroby) i zwyczajnie boję się wrócić. Co powie nauczycielka? Na półrocze jako jedyny z klasy miałem 6, a teraz jakoś zestresowałem się, zablokowałem i ledwie 31%. I ten wymowny komentarz nauczycielki na pracy ,, co się stało?". Nie mogę teraz przestać o tym myśleć. Proszę o pomoc.
Licealista
Zmanipulowany
W nowej klasie poznałam świetnego kolegę. Polubiliśmy się. Zaprosił mnie na wesele kuzyna, a wtedy ja jego na wesele brata. Gdy jedna z koleżanek zauważyła, że on mnie wyróżnia, zaczęła się koło niego kręcić, zachowywała się nachalnie i są już parą. Ale on siedzi zamyślony i spogląda na mnie co jakiś czas. Ona do niego mówi, a on ją jakby zbywa. A może to ja robię sobie jakąś niepotrzebną nadzieję? Nawet nie mam okazji z nim ani z nią porozmawiać sam na sam, bo ona chodzi za nim krok w krok. Codziennie w modlitwie zawierzam tą sprawę Bogu. Odpuścić czy walczyć? Bardzo za nim tęsknię, wiem, że do siebie pasowaliśmy, natomiast oni jako para to jakiś żart.
17-latka
Potrzeba akceptacji
Nasi starsi już rodzie nie radzą sobie z bratem- nastolatkiem. Nikogo nie słucha, o byle co wybucha, jest wulgarny, ma same pretensje. Nie znosi ubrań, które mu mama kupuje, siedzi całymi dniami z telefonem w ręce, nic mu nie smakuje. Mama straszy, krzyczy, ale ulega, kupuje mu słodycze, gotuje, czego on chce. Moim zdaniem brakuje mu silnej ręki.
Dorosła siostra
Najnowsze w serwisie
- Bóg zaprasza na ucztę
- A co ja z tego będę miał?
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- Każdy może być święty
- Roraty z "Małym Gościem"
- Świecący spray dla pieszych
- Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
- Jezus nie boi się trudności
- Usłysz Biblię
- Pan Jezus wie, jakie jest ciastko
Najpopularniejsze
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- A co ja z tego będę miał?
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
- Jak trzymane w ręku mydło
- Chciałabym, żeby mój syn miał takiego katechetę
- Mamita, czyli mamusia
- Dzień Nauczyciela
