wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1417 | WYNIKÓW
Iza i Daria z Żuków
Ramka na zdjęcie została wykonana przez 3,5 letnią Izę z pomocą jej młodszej 1,5rocznej siostry Darii. Ramkę wykonała mama, a dziewczyny wpadły na pomysł wersji kredkowej ramki, potem kleiły super klejem kolorowe kredki na rameczce. Efekt zadawalający! Córki zachwycone swoim sukcesem, a mama dumna ze swoich pociech. Skąd wersja kredkowa? dziewczyny mają fioła na punkcie kredek, mazaków i farbek. Malują, rysują - gdzie popadnie.
Produkcja wspomnień
Wystarczy mieć mapę, kartkę i długopis. Najpierw jest pomysł, potem wyznaczanie szlaku i pakowanie plecaków. Tak zaczyna się większość podróży rodziny Putów. Mózgiem wyprawy jest mama Magdalena. Franek i Antek nadają jej tempo, a tata Jacek utrwala wspomnienia na zdjęciach i filmach. Razem zwiedzili już kilkaset miejsc! O planowaniu i zwiedzaniu opowiada pani Magdalena Puto, autorka bloga “FrAntki Wędrowniczki Śląskie, okolice i dalej”.
Podejrzany niepokój
Rozwijam swoje pasje, chodzę na zajęcia, mam już wybrany zawód, dążę do realizacji marzeń. Trochę różnię się od rówieśników, którym jeszcze pstro w głowie. Jednak męczą mnie czasami różne burze, miewam dołki. Męczę się ze swoim bałaganiarstwem i złą organizacją czasu. Czuję w sobie wielki potencjał możliwości, głowa pęka od pomysłów. Niby wszystko gra, więc dlaczego tak jest, że męczy mnie niepokój?
15-latka
Zawsze jest rozwiązanie
Niestety, nie mogę skorzystać z Pani pomysłów, jeśli chodzi o sytuację na katechezie. Dopiero niedawno (końcówka 6 klasy i w 1 gimnazjum) zaczęłam się otwierać na ludzi i stałam się bardziej towarzyska. Dawniej siedziałam w domu i nie spotykałam się z koleżankami. Nie chcę się wychylać przed tłum także z tego powodu, że ja byłam jedną z osób, które najbardziej przeszkadzały na lekcji.
Gimnazjalistka, kl. I
Ania i mama Ola
Witamy:-)
Przesyłamy zdjęcia ramki, którą wykonała Ania, uczennica trzeciej klasy szkoły podstawowej.
W czasie ferii zimowych na pewno nie będziemy się nudzić, trzeba będzie znaleźć jakąś księżniczkę, której zdjęcie włożymy do tej złotej ramki:-) A może to będzie zdjęcie promyczka zimowego słonka... albo zdjęcie kogoś o złotym sercu..:-)
Czeka nas wspaniałe zadanie, a tymczasem dziękujemy za świetny pomysł na nudę i pozdrawiamy serdecznie całą redakcję:-)
Bez pośredników
Dowiedziałam się, że chłopak który mi się podoba, rozmawiał z moimi kolegami z klasy na mój temat. Powiedzieli mu, że ja się w nim podkochuję, a on powiedział, że wie, ale w tej chwili nie chce mieć dziewczyny. Może któryś z moich klasowych kolegów powinien go zapytać, kiedy chce mieć dziewczynę? A może to zły pomysł, może nawet uśmiechy i spojrzenia nie mają sensu.
14-latka
Bezsens odchudzania
Pod wpływem mediów, rozmów z koleżankami spojrzałam na siebie krytycznie i uznałam, że też powinnam chociaż ze 3 kilogramy zgubić. Ale czas płynie, a mi nic nie ubyło, za to stałam się jakaś inna, ciągle się ważę, martwię własnym apetytem, o czym kiedyś nie myślałam. Nie jestem tęga, ale…no właśnie, czy to dobry pomysł, by się odchudzać? Jak się sprzeciwić presji koleżanek?
Gimnazjalistka
Mądra decyzja
Już dawno zwróciłam na niego uwagę, jest rok starszy. Dawniej mieliśmy zajęcia dodatkowe w podobnym czasie, wspólny występ, więc trochę rozmawialiśmy. Teraz się nie widujemy prawie wcale. Tak bym chciała bliżej go poznać. On ma profil na portalu społecznościowym. Nie wiem, czy ma sens coś próbować. Najpierw bardzo tego chciałam, ale jak mi Pani podsunęła pomysły, to czuję, że nie znajdę w sobie odwagi, że to nie ma sensu.
Nastolatka
Pocałuj psa w łapę..
Jestem już trochę zła i znużona ciągłymi zachwytami nad suchymi bukietami. Trwa to trawa, nieciekawa nawet dla psa. No, z wyjątkiem jednego gatunku, który od czasu do czasu zjadamy, by uporządkować układ trawienny. Pani jeszcze dzisiaj dołożyła jakieś chude źdźbła do wazonu i ma pomysł, by zrobić jeszcze jedną lub nawet dwie kompozycje. O wiele ciekawsza byłaby fotografia ich wiernego psa. Ale nikt mnie o zdanie nie pyta.
Byłem pod wodą
Przyznaję, czasami przychodzą mi do głowy niepoważne pomysły. A to wymyślę, by pojechać do Czarnobyla, gdzie w 1986 roku doszło do katastrofy atomowej. Kiedy indziej zamarzy mi się skakać ze spadochronem (to jeszcze przede mną), albo robić prawo jazdy na motor (to już za mną). Na początku tego roku – ni z tego, ni z owego – zapytałem sam siebie, a niby dlaczegoby nie wejść na pokład okrętu podwodnego? Szalone? Macie rację.
