wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 697 | WYNIKÓW
Tryumf niedzieli
„Mi się najbardziej podobało dzisiejsze zakończenie. Że nie mamy się zatrzymać przy krzyżu, że nieustannie powinniśmy pamiętać, że po Wielkim Piątku trzeciego dnia nastanie wielkie zwycięstwo. Dlatego trzeba być optymistą i bez względu na aktualną sytuację trzeba zmienić myślenie i zawierzać, ufać, kochać, cieszyć się”- jejku, ależ się Paulina emocjonowała.
Niespoodziewany prezent
Jedna z małych dziewczynek zatrzymała się przy płocie, mówiła coś swoim językiem, aż nagłym ruchem odkryła serwetkę i podała mi zgrabną, małą szyneczkę. Pisk jej brata i rodziców, wielki wybuch śmiechu. Stałam bezradna przed szynką, nie śmiałam jej ruszyć, ale sympatyczna rodzina oświadczyła, że to specjalny prezent dla mnie od nich na święta.
Świętość to radość
Michasia zeszła do nas z bardzo smętną miną. Koleżanki bardzo jej dokuczyły, przyjaciółka zawiodła, czuła się, delikatnie mówiąc, okropnie. Paulina wspominała podobne zdarzenia ze swojego życia, szczególnie w podstawówce. Było to jakieś pocieszenie. Tym bardziej, gdy okazało się, że nawet kilka razy pokłóciła się strasznie z Jadzią, najlepszą przyjaciółką.
Natrętne zachowanie
W pobliżu mieszka pewien chłopak. Jest mniej więcej w moim wieku, może rok młodszy. Na ogół widuję go w kościele. Zastanawia mnie jego zachowanie- chciałabym mieć dobre relacje z sąsiadami, zwłaszcza, że obok nas mieszkają sami starsi. Gdy idę do kościoła, on idzie za mną. W kościele zawsze siada za mną, a jak nie ma miejsca, to staje obok. Gdy idę do Komunii, on wpycha się przed ludzi, aby być zaraz za mną i ciągle czuję jego wzrok na sobie. Najgorsza jest rutynowość i powtarzalność. Kiedy próbowałam go zagadać, z przerażeniem mi odpowiada i od razu ucieka, jakby się czegoś bał, przy tym się ciągle plącząc i jąkając. Nie wiem, czy próbować z nim nawiązać koleżeńskie relacje, czy nie, ale to śledzenie mnie przez niego zaczyna być irytujące. Gimnazjalistka
Być znowu pewną siebie
Pod koniec piątej klasy szkoły podstawowej napotkałam kilka niewłaściwych osób, przez które stałam się wstydliwa i niepewna. Straciłam swój dawny mocny charakter . Walka dwóch odłamków mnie trwa do dziś. Jak zmienić się, zyskać pewność siebie? Jeśli udałoby mi się wygrać z lękami w te wakacje, to mogłabym ruszyć z podniesioną głową do szkoły średniej i wrócić na zajęcia dodatkowe, które tak lubiłam.
Gimnazjalistka
Bądźmy aktywni
Śpiew nie trwał jednak zbyt długo, bo ksiądz wskazał ruchem głowy na grabie, motyczki, miotły, kopaczki i robota zawrzała. Przybiegli też ministranci i w ruch poszła kosiarka. „Zawsze czyń coś dobrego, by szatan zastał cię zajętym” – wołał co chwilę ksiądz Wojtek ,a młodzież z tym większym zapałem pracowała. Dobry humor dopisywał, śmiech co chwilę wybuchał w innym miejscu.
Nowy obowiązek
Pani wysłała nas na cmentarz, aby podlać świeżo posadzone aksamitki i begonie. Nie mam nic przeciwko, bo do naszego cmentarza można dojść polami, a wracać okrężną drogą, więc wspaniały spacer jest pewny. Niestety, jakoś długo dziewczyny podlewały kwiatki. Potem okazało się, że zatrzymała je znana z kościoła Pani Agnieszka i wskazała na grób pierwszego powojennego dyrektora szkoły.
Najpopularniejsze
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
- Wielka góralska rodzina
- Tato, podaj!
- Kometa, gwiazda, planeta
- Betlejem to Boże Narodzenie i nic tego nie zmieni.
- Bobry w parku
- Rusz na Orszak Trzech Króli
- Światło Pokoju tym razem wyruszyło z Górnej Austrii
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
