wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 52 | WYNIKÓW
To niedopuszczalne
Mamy w klasie dziewczynę o specyficznym zachowaniu, ale jest spoko według mnie, bo nikt idealny nie jest. Przezywają ją, strasznie jej dokuczają i nie kończy się to na słowach, ale popychają ją, szarpią, szturchają. Dziś na lekcji cały czas ją kopali, a ja siedziałam obok niej i postanowiłam, że ja obronie. Chcę o tym powiedzieć wychowawczyni, ale żeby nikt się nie dowiedział, że to wyszło ode mnie, bo znam moją klasę. Zresztą, dzisiaj ze mnie też się śmiali, ale ja się tym nie przejmuję.
Licealistka
Wystarczy przebaczyć
Moje "niby przyjaciółki " wciąż starają się mi jakoś dopiec, poniżyć. Wiem, że zazdroszczą mi dobrych ocen, starają się udowodnić, że jestem od nich inna. Gdy próbuję o tym porozmawiać, wygłupiają się i zmieniają temat. Chciałabym im przebaczyć, jednak to nadal sprawia mi przykrość. Czy przebaczenie polega na tym, żeby zapomnieć o tym, co się stało? Czy gdy będą mi dokuczać, mam schylić głowę i odejść? One nie zdają sobie sprawy, że robią mi przykrość.
Nastolatka
Wielki wstyd
Zauroczyłam się w koledze z klasy i napisałam mu o tym. Grzecznie wyjaśnił, że jest tylko kolegą. Nie mogłam się z tym pogodzić, zamęczałam go pisaniem. Udostępnił moje listy i teraz chłopcy się ze mnie śmieją, dokuczają. Mam tego dosyć, już minęło trochę czasu, a oni w kółko to samo.
Szóstoklasistka
Kto rządzi w klasie?
Jedna z dziewczyn klasie uznaje się za lepszą, rządzi, chwali się itp. Jesteśmy zgrani, nie zwracamy na nią uwagi, ale ona znęca się nad jednym chłopakiem. Przyjaźnię się z nim. Nie pochodzi on z ubogiej rodziny ani nic takiego, jest wręcz klasowym "śmieszkiem". Ona go przezywa, obraża, bije. Rodzice interweniowali, ale bez skutku. Gdy próbujemy go bronić, to i nam się czasami oberwie.
Przewodnicząca
Jezus przebaczył
Koleżanki się na mnie obraziły, bo ostro sprzeciwiłam się pijaństwu na wycieczce. Wmieszały w tę sprawę dziewczyny mające zamiar popijać, więc one też mnie unikają, nie odpisują, nie odbierają telefonów. Zrezygnowałam z wycieczki. Rodzina mnie wspiera, brat rozśmiesza, ale mi żal. Żal mi tych chwil razem spędzonych, wpisów do pamiętnika. Ile razy siedziałam cicho, kiedy nie zgadzałam się z ich opiniami. Ile razy uśmiechałam się mimo że byłam na nie zła? Czuję się trochę jak Jezus (choć nie ma co porównywać jego cierpienia z moim) opuszczony i zdradzony.
Szóstoklasistka
Wiem, co o mnie myślą
W gimnazjum miałam świetnych nauczycieli, dobrą klasę. Cieszyłam się na przyjaźnie. Niestety, wyjątkowo perfidnie zachowało się wobec mnie kilka osób, w tym przyjaciółka i chłopak, który niby się zakochał, a to była gra. Do liceum przyszłam nastawiona pozytywnie, ale znowu są problemy. Nikt mnie nie zaprasza, wakacje pokazały, że przyjaźnie były tylko na czas szkoły, została mi jedna przyjaciółka, która nie rozumie tych rozterek. Ze względu na charakter szkoły ludzie są mili - muszą – ale ja wiem przecież, co o mnie myślą. Uwielbiam muzykę, ale nie przyjęli mnie do elity, ktoś inny błyszczy. Mam dosyć, nie rozumiem, dlaczego mam takiego pecha.
Licealistka
Odrzucenie
Moja siostra i kuzynka założyły sobie klub. Bardzo chcę do niego wstąpić, lecz nie zgadzają się. To siostra rządzi kuzynką. Próbowałam wielu sposobów na to, by mnie przyjęły. Niby wiem, że ten klub działa tylko wieczorem, lecz w dzień kiedy jest czas na „zabawę” ze mną, to ciągle mówią tylko o nim mówią, choć uważają że tak nie jest. Czasem popadam nawet w furię. Płaczę z tego powodu, ale i to nie pomaga.
Odrzucona 11-latka
