wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5551 | WYNIKÓW
Niemiłe docinki
W szkole bywa czasami ciężko, więc jak każdy w takich chwilach
szukam pocieszenia u bliskich osób, w tym wypadku chłopaka, ale nie w jakiś sposób, żeby się obściskiwać, tylko poprzez zwyczajną rozmowę, czasem pojedynczy uścisk. Niestety, zaraz słyszę głupie komentarze, że świata poza sobą nie widzimy. Najgorsze, że się wczoraj zagadaliśmy i kompletnie nie słyszałam dzwonka, przez co się spóźniliśmy nieznacznie. Zaraz karcący wzrok nauczycielki, znaczące spojrzenia koleżanek i kolegów. Liczyłam, że jesteśmy na tyle dojrzali, aby sobie darować takie głupkowate docinki. Dziękuję, że mogłam się wygadać.
Gimnazjalistka, kl. III
Problem z polonezem
Kończy się gimnazjum, zbliża się bal i oto nowy problem- polonez. Najpierw wszyscy się cieszyli, byli zaaferowani, ale gdy dzisiaj zaczęły się próby, to już nie jest tak prosto. No bo kto z kim zatańczy? Nagle wielkie onieśmielenie. W końcu nauczycielka nas przydzieliła. No i koniec moich marzeń, bo mam tańczyć nie z tym chłopakiem, z którym bym chciała. Chociaż uśmiechałam się do niego, on do mnie też, ale na tym koniec. Po pierwszej próbie kilka osób zrezygnowało, mój wymarzony też. Ja będę tańczyła, tylko tak mi żal.
Gimnazjalistka
Trudna sprawa
Od małego byłam niezwykle radosna, otwarta, odważna. Uwielbiałam towarzystwo. W szóstej klasie zamknęłam się, miałam jedną przyjaciółkę, której wszystko poświęciłam i rozmawiałam tylko z nią. W pierwszej gimnazjum miałam znajomych, z którymi tylko pisałam. W drugiej klasie mój sztuczny kontakt z innymi się pourywał, zostało tylko parę przyjaciółek. Już nie potrafię zagadywać do kogokolwiek, boję się zapytać o drogę na ulicy, kasjerki o cokolwiek, kolegów i koleżanek o lekcje. Cały czas zastanawiam, co ta osoba pomyśli, jak się popatrzy. Czasem czuję, że wszyscy mnie nienawidzą, że im przeszkadzam i ich denerwuję.
16-latka
Granice tolerancji
Bardzo dobrze się uczę , jestem głęboko wierząca, mam cudownego chłopaka, również wierzącego. Moją przyjaciółką jest koleżanka, z którą siedzę w szkolnej ławce. Bardzo się lubimy, jednak jest rzecz, która bardzo nas różni. Jest ateistką. Jestem osobą tolerancyjną i wyrozumiałą, więc szanuje to jaka jest. Jak się ubiera i jakie ma podejście do życia. Ona jednak nie potrafi tego odwzajemnić. Na lekcjach religii się ze mnie naśmiewa, że wierzę w bzdury... Naśmiewa się ze mnie i z mojego chłopaka, a ja nie wiem już jak sobie z tym poradzić...Jestem bardzo wrażliwa i źle to znoszę..
15- latka
Najpopularniejsze
- Dziś Jana Pawła II
- Pragnienie picia a chciwość
- Czekaj z utęsknieniem
- Już jest blisko!
- Październikowy numer "Małego Gościa"
- Religia jest najważniejsza, bo wszystko, co mamy, mamy dzięki Panu Bogu
- Gdzie jest twoja rybka?
- Moim powołaniem jest miłość
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
- Znamy hasło i logo ŚDM 2027
