40 lat temu zamordowali ks. Jerzego

Gdy przyjaciele zachęcali, by powiedział coś o bardziej dosadnie o władzy, o Jaruzelskim, by użył mocniejszych słów podczas mszy za Ojczyznę na warszawskim Żoliborzu. On popatrzył na nich swymi ogromnymi oczami i powiedział: „Nie myślałem, że wy nic nie rozumiecie. Czy nie zauważyliście, że ja walczę ze złem, a nie z jego ofiarami? To są ofiary zła. Ja im współczuję”. Jest patronem troski o wiarę, o godność i wolność człowieka. Zginął za prawdę, za to, że głosił Ewangelię. Często powtarzał słowa św. Pawła: „Nie daj się pokonać złu, ale zło dobrem zwyciężaj” /Rz 12, 21/.

Kiedy funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa godzinami stali na mrozie pod oknami jego mieszkania, nieraz prosił kogoś z domowników: „Weź dzbanek z gorącą kawą i zanieś im, niech się ogrzeją”.

Podczas stanu wojennego po pasterce ksiądz Jerzy zabrał zapas opłatków, wsiadł do samochodu i pojechał do żołnierzy grzejących się przy koksownikach. Patrzyli na niego zdziwieni. – Jestem księdzem – mówił łagodnie. – Dzisiaj jest Wigilia. Chcę się z wami przełamać opłatkiem. Zaczęli rozmawiać, niektórzy ukradkiem ocierali łzy, a nawet spowiadali się.

Zamordowali go 19 października 1984 roku. Podczas ostatniego nabożeństwa różańcowego kolejny raz prosił ludzi, by zło zwyciężali dobrem. Modlił się: „Obyśmy byli wolni od żądzy odwetu i przemocy”.

Ksiądz Jerzy Popiełuszko został porwany i brutalnie zamordowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Jego ciało wrzucili do Wisły z tamy we Włocławku.

W 2010 roku ksiądz Jerzy Popiełuszko został beatyfikowany jako męczennik za wiarę.