wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 894 | WYNIKÓW
Reflksje przed 17 urodzinami
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Wiem, że chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet, wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo i kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym, można osiągnąć cel. Nie poddaję się, chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną, ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę. Powierzam się Matce Bożej Częstochowskiej, nie raz ratuje mnie z różnych sytuacji. Ideał ze mnie żaden. Dostałem wiele: mam kochającą rodzinę, która chce mojego dobra. Mam nadzieję, że odkryję swoje powołanie do zawodu.
17-latek
Nikt nie powinien być samotny
Przyjaźniłam się kiedyś z o rok starszym chłopakiem. Ufałam mu, ale wpadł w złe towarzystwo, wyjawił mój ważny dla mnie sekret. Nie mogłam uwierzyć, że tak się zachował. Jednak poradziłam sobie. Teraz on jest kompletnie sam, odrzucony. Myślę, że może podejść do niego, pomóc. Wiem, jestem naiwna. Inni mówią, by go zostawić. Moim zdaniem nikt nie powinien być samotny. A co Pani radzi?
Nastolatka
Problemy w gimnazjum
Nie potrafię się już tak dobrze uczyć jak w podstawówce. Boję się, że w tym roku nie będę miała czerwonego paska, na którym tak bardzo zależy rodzicom. Drugi problem jest taki, że przyjaciółka często obraża się na mnie, przerwy spędza z dziewczynami z dawnej klasy. Nie mam w tej szkole nikogo, z kim mogłabym spędzić czas.
13-latka
Po co ten temat?
To on okazywał mi mocne zainteresowanie. Nie poprosił o chodzenie, niczego nie wyznał, ale jego zachowanie było jednoznaczne- przyjeżdża, przytula, jest miły, nawiązuje relację z moją rodziną, dobrze się u nas czuje. Po ostatniej wizycie pisaliśmy i bardzo zdenerwowały mnie jego aluzje na temat mojej nadwagi. Fakt, troszkę ciała mam, ale dużo ćwiczę. Zresztą, po co ten temat? Z jednej strony, może się martwi o mnie? Za niedługo ma studniówkę, może chce mnie zaprosić? Z drugiej strony, ja nie muszę się nikomu podobać, ważne ze sobie się podobam. To nie jest tak, że się zaniedbałam, tylko od leków. Ja już sama z tym sobie radze, sama ćwiczę i bez jego pomocy dam sobie z tym radę. Nie będę robić tego dla niego, ale dla siebie. Urwałam nasz kontakt, nie odbieram telefonów, chociaż żal i przykro.
17-latka
Wyzwolenie
Przyjaźnimy się od lat, ale coś mnie ta nasza relacja zaczyna męczyć. Przyjaciółka nie lubi nowych osób, pilnuje, byśmy zawsze były we dwie, narzuca swój pesymistyczny sposób myślenia. Teraz chce się ze mną spotkać, ale ja wyzwolona od niej czuję się o wiele lepiej. Nie odrzucę jej w szkole, ale teraz cieszę się domem i rodziną, mam co robić.
Licealistka
Najnowsze w serwisie
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Odnaleziono nieznany utwór Mozarta
- Te rzeki mogą wylewać
- Koń rzeczny
- Kończymy pracę nad październikowym numerem
- Jak często się spowiadasz?
- Zamek dla dzieci
- 80 lat temu ruszyli polscy spadochroniarze
- Kiedy Maryja nie rozumiała Jezusa?
- Most św. Jana zniszczony
