wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3917 | WYNIKÓW
Upominanie
Oto hipotetyczna sytuacja. Załóżmy, że 2 alkoholików stara się nie pić. Jeden nie wytrzymuje i zaczyna przy drugim pić, ale gdy ten drugi również sięga po butelkę, jego towarzysz mówi, by nie pił, bo wróci do nałogu. Pierwszy mężczyzna był świadomy, że nie może sięgać po alkohol, ale chęć była mocniejsza, dopiero gdy zobaczył, że kolega sięga po alkohol, uświadomił sobie, że też ulegnie i popełni grzech. Czy pierwszy z mężczyzn musi wyznać, że przez swoje niezdecydowanie zrobił przykrość innemu?
Licealista
Wątpliwości
Chodzę co niedzielę do kościoła, przyjmuję komunię, spowiadam się. Jednak zacząłem myśleć, jak bardzo jestem inny przez wiarę, powinna być moją dumą, a nie jest. Zacząłem wątpić, zadawać sobie pytanie, czy Bóg istnieje, a nawet jeśli tak, to czy rzymsko katolicy mają rację? Czytałem kiedyś, że nawet papież Franciszek miewa silne wątpliwości w wierze, które zmuszają go do szukania głębszych odpowiedzi. Czy zatem jako katolik mogę się zastanawiać, czy Bóg istnieje? W jaki sposób mam być przy tym bezstronny, nie ulec pokusie wygodnego ateizmu? Czy będzie to grzech? A jeśli dojdę do wniosku, że wiara nie jest prawdziwa, mam odejść z kościoła?
Nastolatek
To nie było oszustwo
Poznałam chłopaka, że on się we mnie zakochał. Był bardzo ładny a do tego szczery, lojalny, pomagał bezinteresownie. Chętnie się z nim spotykałam. Ale kiedy zaczął się rok szkolny, nie odzywał się do mnie, zaczął mi dokuczać i śmiać ze mnie. Zaczął podchodzić do innej dziewczyny i się z nią zadawać. Kiedy spytałam go, czy zakochał się w tej dziewczynie, powiedział, że chyba tak. Nie mogę uwierzyć, że tak mnie oszukał. Teraz się z nim nie spotykam. A w szkole na niego patrzę z góry.
Nastolatka
Potrzeba akceptacji
Nasi starsi już rodzie nie radzą sobie z bratem- nastolatkiem. Nikogo nie słucha, o byle co wybucha, jest wulgarny, ma same pretensje. Nie znosi ubrań, które mu mama kupuje, siedzi całymi dniami z telefonem w ręce, nic mu nie smakuje. Mama straszy, krzyczy, ale ulega, kupuje mu słodycze, gotuje, czego on chce. Moim zdaniem brakuje mu silnej ręki.
Dorosła siostra
Zmanipulowany
W nowej klasie poznałam świetnego kolegę. Polubiliśmy się. Zaprosił mnie na wesele kuzyna, a wtedy ja jego na wesele brata. Gdy jedna z koleżanek zauważyła, że on mnie wyróżnia, zaczęła się koło niego kręcić, zachowywała się nachalnie i są już parą. Ale on siedzi zamyślony i spogląda na mnie co jakiś czas. Ona do niego mówi, a on ją jakby zbywa. A może to ja robię sobie jakąś niepotrzebną nadzieję? Nawet nie mam okazji z nim ani z nią porozmawiać sam na sam, bo ona chodzi za nim krok w krok. Codziennie w modlitwie zawierzam tą sprawę Bogu. Odpuścić czy walczyć? Bardzo za nim tęsknię, wiem, że do siebie pasowaliśmy, natomiast oni jako para to jakiś żart.
17-latka
