wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4779 | WYNIKÓW
Nałogi dla słabych
Ostatnio mój młodszy o 2 lata brat spróbował i pożyczył od kolegi elektrycznego papierosa. Kazałam natychmiast oddać. Kocham brata i nie chcę, aby wpadł w nałóg. Wiem, że nadal będzie próbował. Rozmawiałam z nim, zachęcałam do zaprzestania palenia i ostrzegam go na każdym kroku. Jesteśmy z normalnej rodziny katolickiej. Próbuję mu uświadomić, że grzeszy i robi sobie krzywdę puszczając "dymka" bo nie wiadomo tak naprawdę co jest skutkiem palenia tej "nowości". On odpowiada, że to nieszkodliwe. Najgorsze, że nałóg się zwiększa a nie maleje. Czasami w domu potrafi nie wychodzić z pokoju tak przez 5 godzin! Ostatnio jest strasznie zblazowany i przewrażliwiony.
14-latka
Nikt się nie odwrócił
Zmieniłam gimnazjum i nie poradziłam sobie z wyższym poziomem nauczania w obecnej szkole. W związku z tym całkiem przestałam się uczyć, a do tego wagarować. Przestałam też mówić moim rodzicom o problemach. Brakuje mi z ich strony zrozumienia i bliskości, a także zaufania (akurat temu się nie dziwię). Starsze rodzeństwo ma swoje problemy i swoje życie. Wcześniej miałam u nauczycieli opinię grzecznej, wiecznie uśmiechniętej uczennicy z wieloma talentami i pasjami, lecz teraz zostałam uznana za dziewczynę, która się obija, nic nie robi i ucieka z lekcji. Okazało się, że na chwilę obecną będę mieć poprawkę z polskiego. Na szczęście po rozmowie z tatą pani powiedziała, że da mi ostatnią szansę. Załamałam się. Przestałam mieć na cokolwiek ochotę. Nagle też okazało się, że liceum muzyczne, do którego chciałam zdawać, nie ma w tym roku naboru. Moje marzenia właśnie legły w gruzach, a to co kocham i co chciałabym robić jest teraz nie do osiągnięcia. Wciąż zadaję sobie te same pytania: Dlaczego Bóg dając mi taki talent nie chce bym go rozwijała? Dlaczego wszyscy nagle się ode mnie odwrócili? Nawet Bóg. Jestem bardzo nieszczęśliwa. Nic mi się nie udaje
15-latka
Uwagi o życiu szkolnym
W mojej klasie koledzy bardzo rozrabiają, przeszkadzają w prowadzeniu niektórych lekcji, aż przykro. Bardzo mnie to męczy. Nikt mnie nie słucha, gdy zwracam uwagę. Nie szanują mnie, raczej się ze mnie śmieją. Teraz rozgadali szóstoklasistom, że ja chcę zostać księdzem i dopiero mi starsi koledzy dokuczają. Nie wiem, jak na nich wpłynąć, by poprawili swoje zachowanie.
12-latek
