wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3190 | WYNIKÓW
Wielkie udawanie
W klasie staram się być wesoła, nawet głośna, zmyślam, że mam wielu przyjaciół poza szkołą, że z nimi imprezuję, co jest nieprawdą. Udaję wyluzowaną, chyba mnie lubią, ale jestem w ciągłej niepewności, zmęczona tą grą. W dodatku zbliża się moja 18-tka, powiedziałam, że zrobię imprezę, a teraz czuję, że mnie to przerasta, że nie wytrzymam tego nerwowo. Jak wybrnąć z tej obietnicy?
Licealistka
Wspomnienie pierwszej miłości
Jako gimnazjalistka kochałam się w koledze, on chyba też coś czuł, ale byliśmy za młodzi, nieśmiali, nie wyszło. Rozeszliśmy się do innych szkół. Mam fantastycznego chłopaka- dobrego, opiekuńczego, mądrego, pracowitego. A jednak ciągle powraca wątpliwość, bo wspominam tego z gimnazjum, mam wrażenie, że pierwsza miłość jest najsilniejsza, że z nim byłabym szczęśliwsza. Boję się, że w końcu stracę obu.
17-latka
Jedyna niepijąca
Jestem w klasie jedną z niepijących. Przed nami bierzmowanie, tak chcę wytrwać w trzeźwości, ale nie wiem, czy dam radę. Wyluzowani imprezowicze ciągle opowiadają o urwanych filmach, o niesamowitych przygodach. Jestem towarzyska, szalona, wesoła i nie potrzebuję alkoholu. Ale nie chcę być inna. Potrzebuję przebywania z rówieśnikami…
Gimnazjalistka
Tylko we dwie
Zgodnie z tradycją naszej szkoły w szóstej klasie wyjedziemy na dłuższą wycieczkę. Wiemy, że pokoje są głównie czteroosobowe i kilka trójek. Zaprosiłyśmy do wspólnego zamieszkania dwie dziewczyny, które się przyjaźnią. Ale one obrażone stwierdziły, że nie chcę z nikim mieszkać, że one muszą mieć dwójkę. Jak je przekonać, bo ich marzenie i tak nie jest do zrealizowania.
Piątoklasistki
Poczucie wyższości
Mam już serdecznie dosyć zwyczajów, które panują w mojej klasie. Grupa dziewczyn mających chłopaków uważa się za lepsze, dojrzalsze, a my mamy siedzieć cicho, mamy tylko słuchać ich zmyślonych pewnie opowieści. Do tego ich pełne politowania spojrzenia, że niby my nic nie wiemy o życiu, a one takie doświadczone. A ja spokojnie czekam na uczucie, rozwijam swoje zainteresowania, ale w klasie nie ma z kim o tym pogadać, bo one rządzą, one tylko się liczą. Próbowałam tłumaczyć koleżankom, że tak nie może być, ale nie udało się.
Gimnazjalistka
Z boku na własne życzenie..
Jestem niby lubiana, akceptowana, ale czuję, że żyję trochę obok klasy. Sporo w tym pewnie i mojej winy. Ale męczą i nużą mnie problemy koleżanek, ich fascynacje. Chciałabym poważnie podyskutować na ogólne tematy, ale nie ma z kim. Mam fantastyczną rodzinę, w której dużo żartujemy, kpimy. Każdy z nas ma swoje zainteresowania itd. Mam wrażenie, że jestem inna od rówieśniczek, więc czasami jest mi z tym źle, a czasami dobrze.
15-latka
