wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1193 | WYNIKÓW
Sama sobie winna
Bardzo podobał mi się pewien kolega. Kochałam się z nim skrycie. Przyjaciółka trochę wiedziała, ale niedokładnie. Spytała, czy byłabym zła, gdyby próbowała go sobą zainteresować. Powiedziałam, że spoko, że nie mam nic przeciwko. W środku wszystko we mnie krzyczało, że ja go kocham. Ona pytała jeszcze kilka razy, zawsze zapewniałam, że nie ma sprawy, no i zostali parą. Cierpię straszliwie. W dodatku ona szczegółowo opowiada o ich spotkaniach. Nie wychodzę do ludzi, siedzę w domu, płaczę. Samotna jazda na rowerze nie pomaga. Czuję, że ja i on jesteśmy sobie przeznaczeni.
Gimnazjalistka
Ucieczka w marzenia
Mam wybujałą wyobraźnię, żyję w takim swoim świecie. Nawet gdy wykonuję jakąś pracę, to i tak bujam w obłokach. Jednak w głębi tak naprawdę jestem inna. Wierzę w Boga, ale moja wiara też czasami służy marzeniom. Niedawno stwierdziłam, że ja się w ogóle nie przysłużyłam jeszcze ludziom. Nigdy chyba nie miałam tak dobrego kontaktu z rówieśnikami, nie miałam znajomych. Z jednej strony chciałabym żyć inaczej, z drugiej ogranicza mnie mój rozmarzony charakter. Kiedy czytałam ,,Cierpienia młodego Wertera", miałam już dość, ponieważ główny bohater bardzo przypominał mi siebie. Nie wiem, co robić z moją wyobraźnią.
Licealistka
Przerwać ten łańcuch
W gimnazjum poszłam do klasy, w której nie znałam nikogo, oprócz jednego kolegi. Od razu zakolegowałam się z wszystkimi. Jednak od jakiegoś czasu dwie z koleżanek zaczęły mi bardzo dokuczać. Głupie, obraźliwe słówka, popychanie, szarpnięcia. Nie jest to miłe. Najgorsze, że kolejne dwie zaczynają się od nich tym zarażać. Nie wiem co zrobić, żeby zatrzymać tę plagę, przez którą w domu staję się bardzo rozdrażniona. Nie rozumiem, dlaczego są tak wredne. Najbardziej cierpi na tym moja siostra i mama. Ja nie chcę ich krzywdzić, bo naprawdę są dla mnie dobre.
14-latka
