wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2161 | WYNIKÓW
Brak radości
uczestniczę w szkole animatora Ruchu Światło – Życie, ale zastanawiałam się, czy nie zrezygnować , bo ciężko mi to pogodzić nauką. Napisałam o tym animatorce prowadzącej szkolenie. Ona odpisała, że na pewno to wszystko pogodzę i wymieniła rzeczy, które ona robi. Wspomniała też , że jej zamiarem jest, abym w tym roku pojechała jako animatorka na oazę dla dzieci. Oznaczałoby to dla mnie miesiąc poza domem, bo zaraz potem mam kolejny wyjazd na 2 tyg. Nie umiem zajmować się dziećmi i w ogóle sobie tego nie wyobrażam. Chciałam sobie trochę odpocząć i zacząć uczyć się do olimpiady. Ale oczywiście Bóg wszystko może itd. Wyglądałoby też na to , że nie potrafię poświecić czasu dla Niego, a na naukę potrafię. Dziś szukałam odpowiedzi w Piśmie Świętym i natrafiłam na fragment o tym, jak Jezus mówi Piotrowi, żeby pasł Jego baranki. Nie wiem kompletnie, co mam robić. Jest jeszcze jedna sprawa: nie potrafię znaleźć w życiu radości. Wszystkie dni są do siebie podobne, nie mam czasu, by poczytać ciekawą książkę albo obejrzeć filmu. Nie zależy mi też na kontaktach z osobami z mojej klasy, usprawiedliwiam się zmęczeniem. Napisałabym, że jestem uzależniona od nauki, ale nie wiem , czy to możliwe. Chodzę do szkoły językowej , gram na instrumencie, chodzę na spotkania oazowe. Mieszkam na wsi, więc muszę dojeżdżać. Wiem, że to nie jest dużo, ale to wypełnia cały czas. Uczę się dużo i ciągle, nie potrafię tego nie robić. Przygotowuje się do jednego konkursu, a nauczycielka innego przedmiotu mówi ,że to nie jest ważne i powinnam uczyć się do przyszłorocznej olimpiady. Nie mam prawie żadnej satysfakcji z tego , co robię.
Licealistka
Wartościowy kolega
Podoba mi się kolega z klasy. Znam go parę lat. Jest mądry i widać że jest w moim typie. Ale chyba podoba mu się inna koleżanka. Nie jest jego dziewczyną, ale się lubią. Ja wiem, że gdyby mnie lepiej poznał, moglibyśmy się zaprzyjaźnić. Ja nie jestem raczej z tych śmiałych osób. Boję się zaproponować nawet wyjazd na rowery. Niedługo jedziemy na wycieczkę parodniową. Co mam zrobić?
13-latka
Rozbijanie koleżeństwa
Na początku roku szkolnego bardzo kolegowałam się z przyjaciółką, ale potem przyszła inna, o której wiadomo, że rozbiła już więcej koleżeństw. Kiedy jakiś czas byłam chora to po powrocie do szkoły stwierdziłam że moja najlepsza koleżanka przyjaźni się z tą, rozbijającą koleżeństwa. Kiedy jej się zapytałam dlaczego to się tylko zaśmiała i odeszła. Kiedy tamta była nieobecna to wszystko było w porządku, jak przedtem. Teraz znów powróciła i jest to straszne. Czuję się odrzucona i powiedziałam o tym tylko dziewczynom z klasy , ponieważ boję się o tym powiedzieć rodzicom.
Odrzucona szóstoklasistka.
Szlaban na samodzielność
Jestem już pełnoletnia, ale pod pełną i bardzo męczącą kontrolą rodziców. Wszystko muszą o mnie wiedzieć, muszę spędzać z nimi urlop. Więc siedzę wtedy i nie chce mi się wychodzić z domu. Z kolei zapisali mnie na obóz, a ja nie chcę jechać. Żadne rozmowy, żadne argumenty, rozmowy z wychowawczynią nie pomagają. Mam dosyć u progu kolejnych wakacji.
Licealistka
Najmłodsza w klasie
Jestem prawie dwa lata młodsza od ludzi w klasie. Poszłam jako sześciolatka. W sumie uczę się najlepiej. Mam dużo znajomości. W klasie niestety pojawiły się grupki. Należałam do jednej. Były tam najwyższe władze klasy - przewodnicząca i jej psiapsióły. Zawsze im podlegałam. Chciałam, żeby mnie lubiły. Aż przejrzałam na oczy, że one mnie wykorzystują. Były moimi przyjaciółkami. Gdy się próbowałam od nich odciąć, doszło do kłótni. Jedna z nich sprawiła mi przykrość w Internecie. Byłam wściekła (już jest dobrze i sprawa załatwiona). Chciałam zamknąć znajomość. Cały czas mnie obrażają, nie potrafię, nie radzę sobie. Dla nich to chyba problem, że jestem młodsza. Nie wiem. Teraz są wakacje. Trochę obawiam się powrotu. Jak to będzie?
Młodsza szóstoklasistka
Duszno w rodzinie
Duszę się w mojej rodzinie. Mama od śmierci babci czyli od dwóch lat nie potrafi się pozbierać. Zrobiła się chorobliwie religijna, nie da się wytrzymać. Do tego ma urlop, a tata też wcześniej wraca. Kiedyś mocno pił, mój żal został. Mamy zupełnie różne poglądy. Nienawidzę biedy, która u mnie w domu panuje. Chciałabym iść do domu dziecka albo umrzeć.
14-latka
Najnowsze w serwisie
- Mieć kogoś w nienawiści
- Ministranci ze Starej Wsi
- Bóg zaprasza na ucztę
- A co ja z tego będę miał?
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- Każdy może być święty
- Roraty z "Małym Gościem"
- Świecący spray dla pieszych
- Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
- Jezus nie boi się trudności
Najpopularniejsze
- Ministranci ze Starej Wsi
- A co ja z tego będę miał?
- Bóg zaprasza na ucztę
- Mieć kogoś w nienawiści
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
- Jak trzymane w ręku mydło
- Chciałabym, żeby mój syn miał takiego katechetę
