wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 219 | WYNIKÓW
Ściąganie- dylematy moralne
Znowu pojawił się mój wielki problem, czy korzystać np. w testów zamieszczonych w Internecie. Kilka naszych nauczycielek wykorzystuje te testy, ale moi rówieśnicy wchodzą na te strony, potem są przygotowani, a ja dochodzę do dobrej oceny wielką pracą. Obiecałam sobie, że nie będę wchodziła na te strony, ale denerwuje mnie sytuacja. Jak się nie wściekać, gdy widzę ściągi przygotowane przez koleżanki? Jedna z nich szczególnie wyróżnia się cwaniactwem, a wszyscy to tolerują.
Gimnazjalistka
Lęk przed nieznanym
Przede mną atrakcyjny wyjazd. Zamiast się cieszyć, czuję niepokój. I to z durnych powodów, że będę sama, że nikogo nie znam, że będę spięta i zestresowana przy poznawaniu nowych ludzi. Wiem, że to wyczuwają i potem jakby mną pomiatają, wykorzystują, bo nie potrafię się sprzeciwiać. Jestem coraz starsza, a mam problemy jak 12-latka.
Licealistka
Co ich zraża?
Wiązałam z gimnazjum wielkie nadzieje, ponieważ nigdy nie było tak, abym zawsze miała się do kogo odezwać, nie miałam przyjaciół, którzy chcieliby się ze mną spotykać i byliby ze mną cały czas. Idąc do gimnazjum, chciałam położyć temu kres. Wyzbyłam się trochę dawnej nieśmiałości. Robiłam wszystko w pierwszym tygodniu - starałam się być miła, wesoła, uśmiechałam się. Poznałam nawet jedną dziewczynę, wymieniłyśmy się numerami, usiadłyśmy razem. Dołączyły do nas dwie nowe koleżanki. Polubiłam je, ale jednak coś mi w nich przeszkadzało. Dowiedziałam się, że jedna pali papierosy. A moja pierwsza koleżanka tak się w nią zapatrzyła, że teraz wydaje mi sie, że traktuje mnie trochę niepoważnie, Chciałam ją odciągnąć od tej palaczki.. Zostaję trochę sama. Chodziłam najpierw z nimi wszędzie, ale już nie mam siły i same chyba nie .zwracają na mnie większej uwagi. Dołączają nawet do nich inne dziewczyny i rozmawiają razem. Nie wiem, czy się uda zaprzyjaźnić z kimś innym, bo większość zna się z podstawówki i ma parę. Zastanawiam się, co innych tak bardzo zraża do mnie
Bitwa na poduszki
Jadzia wstała z uroczystą miną i podniósłszy palce do góry oświadczyła donośnym głosem: „I biorę Ciebie, Dawidzie, za męża, aby mi było z Tobą dobrze”. O rety, chyba imię Dawid podziałało skutecznie, bo Julia rzuciła w koleżankę poduszką, ta jej oddała i po chwili rozpętała się niesamowita wojna na poduszki. Szczekałam, protestowałam, ostrzegałam, ale dziewczyny zupełnie straciły rozsądek.
