wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4290 | WYNIKÓW
Serdeczność i uroda nie wystarczają
Mama twierdzi, że jestem ładna i zgrabna. Ale fakty są takie, że dotąd żaden chłopak nie zwrócił na mnie uwagi. A inne koleżanki mają za sobą tyle zauroczeń. Nie wiem, co robię źle. Bardzo się staram być pomocna, serdeczna, ale nawet z koleżankami mam problemy. Brakuje mi przyjaciółki, a jestem już w trzeciej z kolei szkole.
Gimnazjalistka, kl. III
Kompromisy
Od kilku miesięcy chodzę z chłopakiem. Bardzo mi na nim zależy, to wartościowy i dobry człowiek, wiele nas łączy. Problem jednak w tym, że żyję bardzo aktywnie, mam mnóstwo zajęć dodatkowych i nie bardzo mamy się kiedy spotykać. On już pracuje, też się uczy, ja w klasie maturalnej. Gdy jedno może, to drugie nie ma czasu. Nie chcę z żadnych moich zajęć rezygnować, udzielam się też w parafii, i to w kilku grupach.
Maturzystka
"Otwarte okno"
Moje dzieciństwo było ciężkie z pijącym ojcem. Aż tu niedawno ojciec przestał pic, rzucił też palenie, wystraszył się choroby. Niestety, wcale nie jest teraz łatwiej, bo ojciec jest drażliwy, do wszystkiego się wtrąca, a z mamą to się im raczej nie układa. Tymczasem ja bym się chciała im zwierzać z moich problemów. Już za rok matura, co dalej, tyle spraw. Mam cudownego chłopaka, świetnie się dogadujemy, mam grupę przyjaciół, ale dom to miejsce, w który najczęściej wybucham, czego się potem bardzo wstydzę. Czy to za wielkie pragnienie, by można się z rodzicami dogadywać, rozmawiać, szukać wsparcia?
Licealistka
Odrobina wolności
Mam pewne problemy z rodzicami. Bardzo mnie kochają i się o mnie troszczą, wiem także, że nie chcą dla mnie źle. Problem w tym, że czuję się trochę zniewolona, ponieważ nie pozwalają mi założyć Facebooka, każą chodzić tylko w spiętych włosach, sprawdzają książki, które czytam, czytają moje SMSy z koleżankami i potem budują o nich opinię. Próbowałam z nimi pogadać, lecz jedyną odpowiedzią, którą słyszałam, było że oni chcą dla mnie dobrze i widocznie im nie ufam. Dodatkowo przestają mi ufać i mnie często sprawdzają najczęściej w błahych sytuacjach. Jak mam im wytłumaczyć, że mam już 15 lat i chcę trochę wolności?
15-latka
Odmawiaj
Czuję się coraz gorzej, bo przyjaciółka od dłuższego czasu bardzo mnie wykorzystuje. Posyła do sklepiku, każe wyłożyć własne pieniądze, zawsze ma jakieś polecenia, że trzeba gdzieś pobiec, coś przynieść, czegoś się dowiedzieć. Gdy próbuje odmówić, złości się, krzyczy, że na tym polega przyjaźń. Jak poprawić tę sytuację, której mam dosyć.
Gimnazjalistka
Wieczorne marzenia
Jestem ostatnio bardzo zajęta różnymi sprawami, więc nie mam czasu roztkliwiać się nad sobą. Tylko wieczorami wracają marzenia związane z chłopakiem, którego odrzuciłam, a teraz za nim tęsknię. Wiem, że ma dziewczynę, ale różnie o tym mówią. Spotkamy się we wrześniu, bo idę do tego liceum, gdzie on się uczy.
Gimnazjalistka
Trzeba Pana Boga pytać o wszystko, On wie, co jest najlepsze. Jemu naprawdę można zaufać.
Kiedyś jeden z zakonników powiedział, że Pana Boga można nawet zapytać o to, gdzie rosną prawdziwki. „To tak, jak rozmawiać z mamą czy z tatą” – dodał. „A w przeciwieństwie do rodziców, Pan Bóg ma zawsze czas. Nigdzie się nie spieszy. I zawsze wysłuchuje, więc im bardziej szczerzy jesteśmy, tym lepiej”.
Zmiana na gorsze
Moja była najlepsza przyjaciółka pali, pije. A to wszystko przez PEWNĄ dziewczynę. W ogóle ona się bardzo zmieniła, niestety na gorsze. Nie mam odwagi z nią o tym pogadać, bo zawsze jej musiało być na wierzchu. Teraz ciągle mi dogryza i obraża się o byle co. Komentuje wszystko, co robię. Już nie wiem co mam robić.
14-latka
