wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 19601 | WYNIKÓW
Płacz za gimnazjum
Jestem za bardzo sentymentalna. Kończy się nauka w gimnazjum i na samą myśl lecą mi łzy. Tak bardzo polubiłam szkołę, koleżanki, kolegów, nauczycieli i ogólnie atmosferę. Wiem, że powinnam się zmienić, bo kto to widział płakać za szkołą. Zastanawiam się, jak szybko ten czas minął, jak wiele się zmieniło, ciekawi mnie też przyszłość. Tutaj przeżyłam pierwsze zauroczenie i ciągle ten sam chłopak jest w moim sercu. Co zrobić, by nie być taką sentymentalną?
Gimnazjalistka
Brygida Grysiak
Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], Jezus postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. (...) Przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: „Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?”. Lecz On odwróciwszy się, zabronił im. I udali się do innego miasteczka. Łk 9,51-56
Samotna na przerwach?
Na długą wycieczkę zaprosiłyśmy do naszego pokoju dziewczynę. No i one się zaprzyjaźniły, a ja stałam się piątym kołem u wozu. Moja stara przyjaciółka wybrała już dawno profil ścisły w gimnazjum. Gdy usłyszała, że jej nowa „przyjaciółka”, która mnie nie lubi, idzie tam gdzie ja, powiedziała, że i ona wybiera ten profil. To może ja wybiorę inny, gdzie idzie jedna dziewczyna z klasy? Boję się, że w wymarzonej klasie będą samotna, szczególnie na przerwach.
Szóstoklasistka
Czas na działanie
Zacznie się klasa maturalna, a ja z powodu wielkiej nieśmiałości nie dałam jeszcze do zrozumienia chłopakowi, że jest dla mnie ważny. Zwróciłam na niego uwagę od pierwszych tygodni w klasie I. Ma jasne wartości, czyli jest głęboko wierzący, wszechstronnie się rozwija, biega na różne zajęcia, ma ambitne plany na przyszłość. Wydaje mi się, że kilka razy spoglądał na mnie, ale stawałam się wówczas jak skała i chyba go do siebie zraziłam.
Maturzystka
Relacje między przyjaciółkami
Moja przyjaciółka odsuwa się ode mnie. O byle co się obraża, tak kombinuje, bym się ciągle czuła winna. Np. prosi, bym poszła z nią do sklepu. Jeśli naprawdę nie mogę, ma powód, by się długo gniewać. Przerwy coraz częściej spędza z inną dziewczyną, a gdy ja podchodzę, one szybko gdzieś idą. Zapytana wprost dlaczego tak robi, powiedziała, że to moje wymysły. Czy jej zachowanie jest normalne?
12-latka
Miru Kirczuk
Jezus powiedział do tłumów: „Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo”. (...) Mk 4,26-34
Podziękowanie za zakochanie
Słuchałam niezbyt uważnie jakiejś audycji. Potem skupiłam się, bo tematem były grzechy przeciwko pierwszemu przykazaniu. I nagle naszła mnie myśl, że czy czasem wielkie zakochanie to nie jest grzech? Bo przecież on jest dla mnie tak bardzo, bardzo ważny. Ale z drugiej strony, jeśli jestem zakochana w człowieku, a jednocześnie dziękuję Bogu i mam świadomość, że to wszystko jest Jego darem, to chyba jestem w porządku wobec Boga?
Licealistka
Cały w grach
Na portalu internetowym poznałam bardzo wartościowego chłopaka. Świetnie się dogadywaliśmy i nadal dogadujemy. Szybko się też spotkaliśmy. Martwi mnie tylko to, że on chwilowo nic nie robi. Planuje powrót na studia, ale czy te plany zrealizuje? Obiecał mi to. Drugi problem, że on całe dnie spędza przed monitorem, grając chyba nałogowo w różne gry. Nasza znajomość trwa już rok, ale też rok on gra i pisze ze mną, więcej nic.
Licealistka
Czy są szanse?
Koleżanka ma starszego brata, którego bardzo lubię, może nawet więcej. On jest mądry, onieśmiela mnie. Ja go chyba też, bo często odwracał głowę na szkolnym korytarzu, gdy wariowałam w dziewczynami. Zaczęłam z nim pisać i to są świetne rozmowy. Ale na żywo się wstydzę. Ostatnio coś mnie podkusiło i z koleżankami pisałyśmy do niego głupoty. Był cierpliwy, nie obraził się. Tak bym chciała mieć u niego szanse na coś więcej.
14-latka
Podziękowanie za niezwykły pakiet
Tyle się ostatnio u mnie działo, idzie wiosna, jeszcze bardziej nakręca do działania, aż żyć się chce. Wczoraj były wyniki konkursu z angielskiego i okazało się, że zostałam laureatką. Bardzo też się cieszę, ponieważ dwie moje koleżanki też zostały laureatkami, więc spotkamy się jutro na gali wręczenia nagród. Jeśli już mowa o sprawdzianie szóstoklasisty, to się nie
denerwuję, zwłaszcza, że już i tak mam wstęp do gimnazjów, więc jeśli stracę kilka punktów, to nic się nie stanie. Mimo to codziennie też staram się zrobić 1 próbny test. Ale właściwie, to chce mi się krzyczeć, tańczyć i śpiewać ze szczęścia. Jest wiosna, zbliża się Wielkanoc. Dziękuję Panu Bogu, że do Pakietu Szczęścia dopisał jeszcze kochającą Rodzinę, zdrowie i dach nad głową,
codziennie dziękuję mu za to wszystko. Przed Świętami Wielkanocnymi muszę już tylko zrobić prezenty na zajączka (mam pomysły) i zrobić Wielkie Sprzątanie Duszy!
Szóstoklasitka
Najnowsze w serwisie
- Kolejna noc minęła spokojnie
- Jezus nie dyskutuje ze złym duchem
- Turyści w opałach
- Nie zapominajmy o Panu Bogu
- 16 marca II Niedziela Wielkiego Postu
- 16 marca II Niedziela Wielkiego Postu
- 9 marca I Niedziela Wielkiego Postu
- 9 marca I Niedziela Wielkiego Postu
- 2 marca VIII Niedziela zwykła
- 2 marca VIII Niedziela zwykła
