wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 19601 | WYNIKÓW
Tradycja ściągania
„Pamiętasz Basię, która miała aż pięciu braci, a warunki do nauki więcej niż słabe? Nigdy nie narzekała. Albo Janek, który uczył się w technikum i rysunki techniczne robił późnym wieczorem w łazience, rozkładając deskę po prostu w wannie.” Wesołe wspomnienia, to i wesoły nastrój. Wszyscy zgodnie orzekli, że dawne matury od współczesnych najbardziej różni brak ściągania, które w latach młodości dziadków było pewną tradycją.
Kiedy będą lampiony?
Nie dało się jednak za bardzo rozmawiać, gdyż trzylatka nieustannie się wtrącała, zadawała wiele pytań, a gdy pojęła, o co chodzi, to stwierdziła krótko, że ona też potrzebuje lampion, że też będzie chodziła na roraty. Wreszcie brat jej przypomniał, że ma uzupełnić ćwiczenia, z czego Zuzia jest dumna. Teraz i ona ma zadania. Mama siada obok niej, czyta polecenia, hamuje zapał córki, która zamaszystym ruchem koloruje rysunki.
Kasia od zaraźliwego śmiechu
Wyobraźcie sobie, że ktoś was zaczarował. Hokus-pokus i okazuje się, że wasze ciało zupełnie was nie słucha. Chcecie iść, a tu jedna noga wznosi się do góry, a druga wierzga bez składu i ładu. Chcecie mówić „cześć”, a z ust wydobywa się „bdę, bdę”. Ręce młócą powietrze jak skrzydła wiatraka. Jedyne, co może w was „mówić” to oczy. No i jak wam? Co najmniej dziwnie?
Paraliżujący lęk
Ostatnio często oglądam wiadomości ze świata. Jest tam dużo wiadomości o Rosji, zbrojeniach i wojnach. Mam w sobie jakieś chore przekonanie, że będzie wojna i że stracę wszystko co mam. Bardzo się tego boję. Dużo się modlę, ale to nie bardzo pomaga. Czy w Polsce będzie wojna? Czemu Bóg pozwala na wojny na świecie? Co mam robić, żeby pozbyć się tego paraliżującego strachu?
Gimnazjalistka
Dlaczego tak się zachowuje?
Zakochałam się w chłopaku o rok starszym i on we mnie chyba też. Nasi rodzice się kolegują, często spędzamy razem czas. Byliśmy w tamtym roku razem na wakacjach i na koloniach. Bardzo dobrze się dogadywaliśmy. Niestety, gdy się spotykamy w gronie jego i moich znajomych, to on udaje, że mnie nie widzi i mnie ignoruje. Co zrobić? Mam mu powiedzieć co do niego czuję?
Zakłopotana 13-latka
Rozwiązany problem
Niestety, gdy rodzina pełna radości wychodzi z mieszkania i ja muszę w nim tkwić, to mam ochotę siedzieć przy drzwiach i płakać. Przecież tak ich kocham, tak ich chronię, to dlaczego nie mogę być zawsze w nimi? W piątek smutek ogarnął Zosię. Szukała czegoś w łazience, cicho zwierzała się siostrze, a wreszcie skuliła się i w płacz. Natychmiast pojawiłem się w łazience, gotowy do pomocy.
W nowym domu
Mieszkamy w nowym domu. Zuzia pęka z dumy i radości. Wszystkich zaprasza, cieszy się, pokazuje mieszkanie. Kuba też dostrzega coraz więcej plusów, ale trochę tęskni za starym domkiem położonym tak blisko szkoły. A ja, ich wierny i dobry pies? Niby mam mniej pracy, bo mieszkanie na 3 piętrze jest bezpieczne, nikt się tu nie wkradnie, mogę spokojnie drzemać. Ale pojawił się inny problem- czyli wychodzenie.
Ciekawe niewiadome
Zauroczyłam się w jednym koledze, pokazałam mu swoim zachowaniem, jaki jest dla mnie ważny. No i powiedział, że bardzo mnie ceni jako bliską koleżankę. Mocno te dwa słowa podkreślił. Jakoś się nie zmartwiłam. Spotykamy się w szkole, na gitarze, będzie jeszcze orkiestra, czyli super. Mam dobrą rodzinę, dobrze się uczę, a może on mnie pewnego dnia pokocha? Może ja pokocham innego? Życie jest takie ciekawe i pełne niewiadomych.
Gimnazjalistka
Wszystkiego się odechciewa
Odechciewa mi się wszystkiego, jestem bowiem zdołowana moją straszną klasą. Trafiłam fatalnie, ale nie zmieniłam szkoły, bo jest dobra, ma dobrych nauczycieli. Ale w tym roku mam wrażenie, że przez układy w klasie tracę najpiękniejsze lata mojego życia! Co z tego, że mam kochającą się liczną rodzinę, przyjaciół spoza klasy, jeśli codziennie przez tyle godzin przebywam w takim okropnym środowisku zazdrości, zawiści, plotkarstwa, intryg itd.
Gimnazjalistka, kl. III
Narodzenie Jezusa. Koniec wiecznej zimy
Dobra historia dla dzieci podoba się też dorosłym. Tak jest z „Opowieściami z Narnii”. Muszę się przyznać do poważnego błędu. Dopiero niedawno obejrzałam „Opowieści z Narnii”. Kiedy pięć lat temu w kinach pojawiła się pierwsza część „Lew, czarownica i stara szafa”, wszyscy naokoło powtarzali: „Musisz ten film zobaczyć…”, „Musisz ten film zobaczyć…”. No, i nie zobaczyłam. Wreszcie, przygotowując ten numer „Małego Gościa”, zobaczyłam pierwszą część. I jestem zachwycona.
Najnowsze w serwisie
- Kolejna noc minęła spokojnie
- Jezus nie dyskutuje ze złym duchem
- Turyści w opałach
- Nie zapominajmy o Panu Bogu
- 16 marca II Niedziela Wielkiego Postu
- 16 marca II Niedziela Wielkiego Postu
- 9 marca I Niedziela Wielkiego Postu
- 9 marca I Niedziela Wielkiego Postu
- 2 marca VIII Niedziela zwykła
- 2 marca VIII Niedziela zwykła
