wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2341 | WYNIKÓW
Za wysoki poziom?
Od września chodzę do liceum. Bardzo się cieszyłam, bo dostałam się na wymarzony profil (humanistyka). Niestety minusem jest to, że szkoła jest bardzo daleko od mojego domu i muszę mieszkać w internacie z 8 dziewczynami w pokoju. Po upływie miesiąca boję się też, że nie dam rady. W moim gimnazjum był niski poziom nauczania, a tutaj mają bardzo duże wymagania. Po drugie bardzo przejmuję się wszystkim i często się stresuje albo mam pesymistyczne myśli. Pracuje trochę nad tym, ale nie zawsze mi to wychodzi. Po trzecie jestem troszkę nieśmiała i nie wiem czy koleżanki mnie polubią. Może ma Pani jakieś rady?
Licealistka
Trudny wybór
Mieszkam obok budynku technikum, ale ekonomia jakoś do mnie przemawia. Chcę iść do liceum na profil humanistyczny/społeczny, ponieważ w przyszłości chciałabym być psychologiem/nauczycielem. W okolicy są dwa licea. W jednym jest ponoć straszna patologia, a w drugim liceum jest dosyć wysoki poziom i ciężko się do niego dostać. Czy iść do tego 'złego' liceum, dojeżdżać i nie zwracać na takie zgorszenie uwagi, czy wybrać technikum ekonomiczne i mieć blisko do domu, czy może udać się do tego, gdzie jest wysoki poziom, z którym mogę sobie nie poradzić?
Gimnazjalistka
Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim.
Przypomniały mi się te słowa, kiedy chciałam Wam opowiedzieć o Feliksie. Nie wiadomo, gdzie jest jego grób, jak zakończyło się jego życie, ale pamięć o nim trwa. Był jednym z najmłodszych bohaterów powstania styczniowego i jednym z najmłodszych, których zesłano na Syberię. Kiedy wybuchło powstanie, Feliks miał zaledwie 12 lat. Mieszkał w Samborze (dzisiaj Ukraina). Zgłosił się do powstania, bo jak pisał: „miłość kraju, którą wyssałem z piersi matki, rozżarzyła się, i nic już zająć mnie nie mogło, jak tylko jedna myśl (…): złapać za broń i zwalczyć wroga”.
Czy to nachalność?
Kilka lat temu poznałam pewnego chłopaka. Piszemy ze sobą sms-y. Zawsze ja zaczynam te rozmowy. On odpisuje i dużo ze sobą piszemy, ale zastanawiam się, czy z mojej strony to nie jest nachalność? Kiedyś zapytałam, czy mu nie przeszkadza, bo to ja zazwyczaj zadaję pytania, a on tylko na nie odpowiada, ale odpisał, że nie, że on tak zawsze. Nie wiem, czy tak jest, czy on tylko chce być miły. Ponieważ mieszkamy daleko od siebie, nie spotykamy się, tylko piszemy. Ale czy taka znajomość ma sens?
15-latka
