wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5118 | WYNIKÓW
Odrzucenie niepełnosprawnych
6 lat mojej podstawówki to trudne doświadczenia odtrąceń koleżeńskich. Troszkę się różniłam od rówieśników i musiałam się pogodzić z tym, że nie byłam zapraszana na urodziny do rówieśników, a na moje zaproszenia nie odpowiadano. Często siedziałam sama, czasami jakaś dziewczyna bywała zmuszana do siedzenia ze mną. Sądziłam, że w gimnazjum będzie lepiej. Nie mam żadnych problemów z nauką, ale dobre oceny to nie wszystko. Mijają miesiące i chociaż odrzucenie nie jest tak jawne jak kiedyś, to jednak czuję się samotna. Nie dla mnie dziewczęce szepty, chichoty, tajemnice, narady. Moim zdaniem wśród nastolatków nietolerancja dla inności jest ogromna.
Gimnazjalistka
Wyśmiac wyśmiewające
Klasowa elita wyśmiewa mnie. Spoglądają na mnie z politowaniem, szepczą coś, robią miny i głośno się śmieją. Trudno się na to poskarżyć, bo nic konkretnego nie robią, ale czuję się poniżona. Czasami wiem, że wyśmiewają element strojów, to znów coś wyglądzie, zachowaniu, mówieniu. Jestem tym wykończone. O normalnej rozmowie mowy nie ma, bo one uznają tylko swoje towarzystwo, a mnie i dwie dziewczyny odrzuciły.
Gimnazjalistki
Odmawianie
Umawiałyśmy się na pożegnalne ognisko. No i pojawił się temat alkoholu, że trzeba coś przynieść, kto to załatwi, ile, co konkretnie. Nie mogłam w to uwierzyć. Byłam przerażona. Próbowałam protestować, zagadały mnie. Zagroziłam, że powiadomię rodziców. Wściekły się, obraziły, zapewniały, że to były żarty, więc już sama nie wiem. Wybiegłam wtedy ze spotkania, a na ognisko nie poszłam, bo były na mnie obrażone.
Gimnazjalistka
