wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 7560 | WYNIKÓW
Tyle problemów
Mam bardzo zaniżoną samoocenę, ale tutaj nie chodzi o wygląd, tylko o charakter. Są obietnice, które sama sobie przyrzekłam, a potem je złamałam. W dodatku bardzo spodobał mi się starszy chłopak. Bardzo dobrze się uczy, nie uchodzi za żadnego podrywacza. Sama do niego napisałam i parę razy się spotkaliśmy. Skoro sam mnie przytulał, komplementował, czy to nie był sygnał, że chce czegoś więcej? Stwierdził, że jednak nie chce. Niesamowicie mnie to męczy i jeszcze bardziej siebie nie cierpię. Niech mi Pani pomoże.
15-latka
Niepweność
Bardzo zależy mi na koleżance. Niestety, nim się ośmieliłem zagadać, zaczęła chodzić z innym chłopakiem. Obserwowałem ich, życzyłem jej radości, ale wcale nie byli dobrą parą, już się rozstali. Należymy do grupy przyjaciół, często się widzimy i mam wrażenie, że ostatnio ona szczególnie ciepło wita się ze mną, przytula się niby na wesoło, koleżeńsko, ale chyba nie do końca. Ona jeszcze na krótko wyjeżdża, ale potem czeka nas wspólny wyjazd z całą naszą grupą. Ciągle się zastanawiam, czy ona mnie lubi tak jak ja ją.
17-latek
Manipulantka
Przyszła do nas nowa dziewczyna, która robiła wrażenie zagubionej. Pomogłam jej w pierwszych tygodniach, byłam serdeczna. Gdy się poczuła pewnie, to wyszedł jej charakter. Skłóciła mnie z przyjaciółką, nastawiła do mnie źle klasę, obgadała mnie, w zasadzie to oszczerstwa, bo nie ma w nich prawdy. Manipuluje też nauczycielami, bo udaje spokojną i dobrą, a jest sprytna i fałszywa. Pierwszy raz spotkałam się z taką podłością. Jestem samotna, niezrozumiana, fałszywie oceniana. Mam wrażenie, że tego nie wytrzymam, że to jest ponad moje siły.
12-latka
Kłótnie z młodszą siostrą
Często kłócę się z młodszą siostrą, 8- latką. Próbuję jej mówić że robi źle, ale mogę mówić 20 razy, a ona posłucha dopiero jak krzyknę. Wtedy wpadam w szał , idę z płaczem do pokoju i trzaskam drzwiami. Mama mówi żebyśmy do siebie dobrze się odzywały i nie krzyczały. Modliłam się już o to i starałam, żeby przestać się kłócić, ale siostra wnerwia mnie jeszcze bardziej odzywkami, tonem, jakim o mnie mówi. Do tego łatwo się denerwuję i jestem niecierpliwa. Jak to poprawić?
Bezradna 12-latka
Niezdrowa rywalizacja
Od początku roku dziewczyna z mojej klasy chce uczyć się lepiej ode mnie. Ciągle podlizuje się do pań. Gdy robi plakat, to przynosi po czasie i jest zawsze podobny do mojego. Zabrała mi rolę w przedstawieniu, na w-f-ie obraża się, gdy nie jest w wymarzonej drużynie. Ciągle pyta mnie o oceny, porównuje, a potem albo się chwali, albo stara się mnie dogonić. Jak na razie uczę się najlepiej i ją to irytuje. Nie chcę się z nią kłócić, ale czasami mam ochotę ją rozszarpać!
Prymuska
Ośmielić się
Za półtora roku pójdę do liceum. Bardzo się tym denerwuję. Jestem osobą bardzo nieśmiałą i wstydliwą i boję się, że nikogo nie poznam w nowej szkole i nie będę umiała dogadać się z nowymi nauczycielami. Chciałam zmienić to już dawno i mam teraz pomysł, aby zacząć działaś w uczniowskiej spółdzielni. Pracujące tam dziewczyny pomagają w różnych akcjach i są lubiane. Wiem, że moja nieśmiałość mnie ogranicza. Wstydzę się oprosić nauczycielkę- opiekunkę spółdzielni, nie wiem, czy dziewczyny mnie przyjmą, bo chyba mnie nie lubią.
Siódmoklasistka
Sama sobie winna
Bardzo podobał mi się pewien kolega. Kochałam się z nim skrycie. Przyjaciółka trochę wiedziała, ale niedokładnie. Spytała, czy byłabym zła, gdyby próbowała go sobą zainteresować. Powiedziałam, że spoko, że nie mam nic przeciwko. W środku wszystko we mnie krzyczało, że ja go kocham. Ona pytała jeszcze kilka razy, zawsze zapewniałam, że nie ma sprawy, no i zostali parą. Cierpię straszliwie. W dodatku ona szczegółowo opowiada o ich spotkaniach. Nie wychodzę do ludzi, siedzę w domu, płaczę. Samotna jazda na rowerze nie pomaga. Czuję, że ja i on jesteśmy sobie przeznaczeni.
Gimnazjalistka
Oddaj problem Bogu
W moim uczuciu nie ma euforii. Nie emocjonuję się, gdy wiem, że go spotkam. Ale brakuje mi go, gdy go nie widzę. Znamy się pół roku i od pół roku nie potrafię się z nim pożegnać po spotkaniu czy rozmowie na fb. Jestem dobrej myśli. Od drugiego spotkania mamy ustalone, że codziennie odmawiamy za siebie "Pod Twoją Obronę" - za naszą relację i za to żebyśmy znaleźli swoją miłość. Czy to my - nie wiadomo. Muszę póki co nauczyć się żyć z tą niepewnością. Co będzie dalej, czas pokaże
Studentka
Ucieczka w marzenia
Mam wybujałą wyobraźnię, żyję w takim swoim świecie. Nawet gdy wykonuję jakąś pracę, to i tak bujam w obłokach. Jednak w głębi tak naprawdę jestem inna. Wierzę w Boga, ale moja wiara też czasami służy marzeniom. Niedawno stwierdziłam, że ja się w ogóle nie przysłużyłam jeszcze ludziom. Nigdy chyba nie miałam tak dobrego kontaktu z rówieśnikami, nie miałam znajomych. Z jednej strony chciałabym żyć inaczej, z drugiej ogranicza mnie mój rozmarzony charakter. Kiedy czytałam ,,Cierpienia młodego Wertera", miałam już dość, ponieważ główny bohater bardzo przypominał mi siebie. Nie wiem, co robić z moją wyobraźnią.
Licealistka
