wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5502 | WYNIKÓW
MIŁOŚĆ DO KONI
Chodzę do V klasy. Mam kłopoty z rodzicami, wciąż się kłócą, każdy powód jest dobry. Moją pasją stały się konie. Tato przez jakiś czas jeździł ze mną do stadniny, ale mu się odechciało. Samej nie chcą mnie za nic puścić. Może się gdzieś zapiszę, u nas są różne kółka, bo na konie to chyba już nie mam szans.
Zmęczona kłótniami
Spokojna w Bożch rękach
Kiedy powoli zaczęto ogłaszać listy przyjętych na poszczególne uczelnie, dowiedziałam się, że moja koleżanka, którą traktuję jak najbliższą przyjaciółkę (choć nigdy nie nazywamy się 'przyjaciółkami' - czasem lepiej niektórych słów nie nadużyć. Poza tym, czy nie liczą się bardziej wzajemne czyny, więź, niż to, jak je nazwiemy?) będzie studiowała jednak w innym mieście, nie tam gdzie ja. Teraz widzę, że jej nauka w stolicy była bardziej moim marzeniem niż jej, że to ja naciskałam i chciałam, by tam poszła. Dlatego nagle wizja studiowania w stolicy stała się dla mnie przerażającą, a mające się wkrótce ziścić marzenie - raczej sennym koszmarem.
Wyznania odrzuconej
Od jakiegoś czasu dziewczyny z mojej klasy się ode mnie odsuwały. Próbowałam nawiązywać z nimi rozmowę, ale często odpowiadały tylko jednym, krótkim słowem, nie podtrzymując rozmowy. Kiedyś pisały liściki typu: "Nie chodź za nami, męczy nas to", a raz podczas pracy na lekcji chciałam być z nimi w grupie, ale zrobiły głosowanie i większość osób mnie nie chciała. Kolejny cios prosto w serce. Wiele razy płakałam przez ich numery, nawet rodzicom powiedziałam, jak bardzo cierpię. Mój tata chciał iść z tym do wychowawczyni, ale powiedziałam, że to nie jej wina. Mam nadzieję, że mi Pani pomoże.
12-latka
Piąte koło u wozu?
Od miesiąca przyjaźnię się z czwórką dziewczyn. Jest fajnie. Rozumiemy się, wspieramy, itd. Jednak często czuję się jak piąte koło u wozu. Np. kiedy musimy się dobrać w pary, to zawsze ja zostaję bez pary, muszę siadać z kimś innym niż z tym, z kim chcę. Co mam robić? Może to kwestia czasu?
12-latka
Wokół balu
Przyjęłam zaproszenie kolegi na bal kończący gimnazjum. Dziewczyny głównie litują się nade mną, bo go nie lubią. Ja zaczęłam go unikać i za bardzo z nim nie rozmawiam. Aż tu podchodzi do mnie i się pyta: "Czy ja cię zapraszałem na bal?". Całkiem mnie zaskoczył tym pytaniem. Odpowiedziałam zdziwiona: "Noo, chyba tak". A on na to: "i co mi odpowiedziałaś?". Jejku, wkurzyłam się trochę, bo co on się tak głupio pyta? Nie wiadomo, o co mu chodzi, tylko mi w głowie miesza. A ja nie wiem, co odpowiedzieć. Odpowiedziałam coś w stylu: "Chyba tak", a on "chyba tak czy chyba nie?". Masakra, co to miało być? Może ma to związek z tym, że go zaczęłam unikać? Co mam teraz robić?
Gimnazjalistka
Sam zdecyduj
Przyjaźnię się z dawną koleżanką z gimnazjum. Poszliśmy do różnych liceów. Z czasem pisaliśmy prawie codziennie. Rozwinęła się przyjaźń. Na zmianę rozpoczynaliśmy rozmowę. Mówiła mi, że jestem wyjątkowy. Pomyślałem sobie zbyt wiele. Powiedziała mi, że traktuje mnie jak ,,męską'' wersję koleżanki. Ostatnio zwierza mi się, że podoba się jej pewien chłopak. Czy ta znajomość ma sens?
Licealista
Wszystko psuję
Jest ode mnie 3 lata starszy, bardzo dojrzały i wartościowy. Nigdy nie sądziłam, że taki chłopak zainteresuje się mną. Pierwszy raz dzieje się coś takiego i ja wszystko psuję. Cieszę się na nasze spotkania w czasie prób, cieszę się na rozmowy z nim, a gdy to się dzieje, to zachowuję się odwrotnie niż chcę. On zagaduje, rozśmiesza, stara się, by było miło, a ja jestem milcząca, zamknięta, skała. Trochę łatwiej rozmawia się mi, gdy wieczorami piszemy, ale w realu blokada.
15-latka
