wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 13298 | WYNIKÓW
Dobrze, że mamy MAMY
Najlepsze u Mamy jest to, że ją mamy. Swoją, nie cudzą. Nie inną. Zawsze tę samą. I żeby nie wiem, co się stało, Mama zostanie Mamą.
Wiesz co, Mamo… – ile razy tak zaczynałam rozmowę z moją Mamą… Nie zliczę na pewno. Najczęściej w kuchni – Mama zawsze tam była. Uwielbiałam te chwile, kiedy po powrocie ze szkoły, a potem już z pracy, siadałam na blacie kuchennym i… zaczynałam: „Wiesz co, Mamo…”. Ja opowiadałam, Mama słuchała. Czasem o coś pytałam, radziłam się – Mama zawsze wiedziała, co zrobić, co odpowiedzieć. I ja, i ona lubiłyśmy ten czas.
Internetowa znajomość
Miesiąc temu zaczęłam pisać z pewnym chłopakiem. Gadało się rewelacyjnie, po wiele godzin dziennie. On prawił mi komplementy, ja się cieszyłam, uśmiechałam i chyba przesadziłam. Bo napisał, że chce mnie poznać, że przyjedzie na kilka dni do mojej miejscowości! Zakochał się. A ja nic nie czuję, ja się dobrze bawiłam, ja ciągle wspominam chłopaka, z którym niedawno zerwałam. Dla mnie to była internetowa przyjaźń, znajomość, no może flirt, ale nic poważnego! Troszkę udawałam zakochanie, nie sądziłam, że on do tego podejdzie tak poważnie. Nie chcę go skrzywdzić. Co teraz zrobić?
15-latka
Problem z polonezem
Kończy się gimnazjum, zbliża się bal i oto nowy problem- polonez. Najpierw wszyscy się cieszyli, byli zaaferowani, ale gdy dzisiaj zaczęły się próby, to już nie jest tak prosto. No bo kto z kim zatańczy? Nagle wielkie onieśmielenie. W końcu nauczycielka nas przydzieliła. No i koniec moich marzeń, bo mam tańczyć nie z tym chłopakiem, z którym bym chciała. Chociaż uśmiechałam się do niego, on do mnie też, ale na tym koniec. Po pierwszej próbie kilka osób zrezygnowało, mój wymarzony też. Ja będę tańczyła, tylko tak mi żal.
Gimnazjalistka
Problem z bierzmowaniem
Mam pewien problem z bierzmowaniem. W naszej parafii obowiązują indeksy to tzw. książeczki na zaliczenia. Chodzi w nich o to, że gdy idziemy np. do spowiedzi musimy dać indeks księdzu do podpisania. Wiem że w kościele obowiązuje posłuszeństwo, ale te indeksy bardzo mi przeszkadzają. Nie chce traktować Mszy Świętej jak jakieś zaliczenie. Boli mnie to, że dużo osób w moim wieku chodzi do kościoła tylko po podpis. Boje się także, że te podpisy utrudniają mi dobre przygotowanie do bierzmowania. Nie wiem co z tym zrobić, proszę o pomoc.
15 – latka
Brak motywacji
Jestem w klasie maturalnej. Mam ciekawe plany, wybrałam dobry kierunek na bardzo dobrej uczelni. Wiem, na jakim poziomie muszę zdać egzaminy maturalne. Niestety, za mało się uczę. Brakuje mi motywacji. Po lekcjach prowadzę każdego dnia długie konferencje SM-owe z koleżankami. Potem stracony czas przy f-b. Każdy pretekst jest dobry, byle się nie uczyć. Robię różne plany, ale ich nie realizuję. Niepewność co do uczuć jednego z kolegów też źle na mnie wpływa. No i stresuje mnie też to, że gdy się nie dostanę, to będzie wstyd. Mam dobrą opinię, wiele sukcesów i co? Ale będą gadali, gdy się nie dostanę. Jak się zmotywować do nauki?
Maturzystka
Potrzebna szczera rozmowa
Oboje dobrze się uczymy, pomagamy sobie czasami, ogólnie spędzamy razem przerwy, idziemy gdzieś po lekcjach. Powiedział, że chciałby innej relacji niż przyjaźń, ale ja jasno powiedziałam, że możemy się przyjaźnić, więcej nic. Niczego to nie zmieniło. Sądzę, że on liczy na to, że zmienię zdanie. Powoli źle się z tym czuję. Tak, jakbym go wykorzystywała, bo miło jest razem coś załatwiać, żartować, uczyć się, tym bardziej, że on jest bardzo zdolny. Boję się, że go znowu zranię, że to egoistyczne z mojej strony. Bardzo pilnuję swojego zachowania, by to nie były sprzeczne sygnały, ale nie wiem, czy on to widzi.
Maturzystka
Akceptuj siebie
Wstąpiłam do harcerstwa, do grupy przygotowującej się na ŚDM. Większość to moi rówieśnicy, niektórzy są starsi. Tylko uświadomiło mi to, że jestem bardzo zamknięta. Czasem chcę się odezwać, ale po prostu coś mnie od środka zamyka, hamuje. Jakbym się obawiała, że mnie wyśmieją. Dziewczyny są miłe, chłopaki chyba też, ale ciągle żartują, rozmawiają z innymi, a tylko ja nie potrafię się włączyć do rozmowy. Nie mam co powiedzieć! Ostatnio zaczynam nienawidzić swojego charakteru właśnie przez to moje zamknięcie w sobie. Nie uważam, że jestem nieśmiała (chociaż kiedyś byłam), ale jakoś się boję.
To wszystko nie daje mi spokoju...
14-latka
Jakie ma zamiary?
Chodzę do szóstej klasy i podoba mi się jeden chłopak z pierwszej liceum znamy się bardzo długo (od podstawówki ciągał mnie za włosy/. Lubimy się, na mszy św. się do mnie uśmiecha, jak miałam w kościele mówić dziesiątkę różańca i czekałam na rozpoczęcie mszy to bardzo otwarcie ze mną rozmawiał i próbował mnie przytulić, ale się odsunęłam. Gdy mówimy sobie "Cześć " to się do mnie szeroko uśmiecha, a jak chodzili po domach śpiewać kolędy to też się do mnie szczerze uśmiechał. Nie wiem jak się do niego zbliżyć, może pani mi poradzi. Bardzo mi na nim zależy.
Czekająca szóstoklasistka.
Udana wycieczka
Zostawiamy samochód w pobliżu rzeki i ruszamy drogą wśród lasów. Do pierwszego starcia doszło jeszcze przed zakrętem, bo znalazłem świetny drąg, chwyciłem go radośnie w zęby, a tu już Koka podgryza go z drugiej strony. No i biegniemy w bardzo niewygodnej pozycji, szarpiąc patyk, próbując go zawłaszczyć. A dzieci w śmiech. Kuba dopinguje Kokę, a Lola mnie. No tak, dochodzi do starcia, lekko się popychają, a po chwili już mniej lekko. Młodsze kuzynki kompletnie nie zwracają na nich uwagi, bo ładują do wiaderka żołędzie, których tu niemało. Dziadek rzuca nam szyszkę, więc zostawiamy drąg, by ją złapać. Jestem, niestety, drugi...
