wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 597 | WYNIKÓW
Nie uciekaj w Internet
Nigdy nie miałam koleżanek ani kolegów. Uważali mnie za jakąś inną, bo choroba w rodzinie itd. Jestem bardzo cichą, wstydliwą i nieśmiałą osobą. Znajomych miałam tylko wtedy, kiedy mieli jakieś problemy i potrzebowali jakiejś porady.W gimnazjum zaprzyjaźniłam się z jedną dziewczyna, potem pojawiła się druga i po jakimś czasie zaczęły mnie źle traktować, Nie rozumiały, że czasami chcę być sama. Mówiły, że mają dosyć mojej depresji. Ale pod koniec szkoły dogadałyśmy się, a w liceum mnie tolerują. Chciałabym mieć kogoś, kto mnie zrozumie, komu będę mogła się wyżalić, poczuć takie ciepło i miłość, bezpieczeństwo a z drugiej strony ostatnio na porządku dziennym unikam kontaktu z ludźmi. Jeśli z kimś szczerze rozmawiam, to internetowo. Tak poznałam chłopaka, któremu zaufałam bezgranicznie. Po kilku miesiącach nagle zerwał znajomość, usunął mnie z kontaktów. Bardzo mocno to przeżyłam.
17-latka .
Zagadać do niego?
Wszystko, na co się odważałam, to spojrzenia w jego stronę, chociaż po wakacjach zaczęłam się też uśmiechać. Uznałyśmy z koleżankami, że można do niego napisać. Odpisał od razu. Ale chwila mojej nieuwagi, a one napisały głupotę, o co się wściekłam. Bałam się go spotkać w szkole, że mnie wyśmieje z kolegami, ale nic się nie stało. Wczoraj w szkole go unikałam, bałam się że rozpowiedział to swoim kolegom i że będą się śmiać ze mnie. Z jednej strony, on już mnie kojarzy, pomimo tego głupiego żartu wyszłam może nawet na wesołą dziewczynę, ale może nie nazbyt mądrą. Chcę do niego zagadać, prze-prosić za tamtą odzywkę. Wyjdę na kobietę z dystansem do siebie a w normalnej rozmowie pochwale się rozumem. Tylko czy to jest dobry pomysł? Może lepiej to zostawić?
17-latka
