wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 318 | WYNIKÓW
Wielkie zmiany
Wymazuję z mojego umysłu ciągłe poczucie zagrożenia, nastawienia na coś złego. Staram się dobrze myśleć nie tylko o sobie, ale także o innych; wyzbywam się sceptycyzmu; otwieram na ludzi i wydarzenia! Jeśli coś mi się nie udaje, nie krzyczę w duchu: co ze mną nie tak? Mówię sobie, że są różne okoliczności, uśmiecham się i czekam, aż będzie lepiej. Powoli, powoli wyzbywam się potrzeby uznania innych, coraz bardziej wierzę w swoje możliwości. Nie czuję strasznego, chorobliwego wstydu, który często pojawiał się nieświadomie, a ja bezwiednie poddawałam się jego ciężkiej mocy.
Studentka
Tak nie można
Tego chłopaka znałam od dzieciństwa. Postanowiliśmy spróbować z chodzeniem, chociaż dzieli nas sporo kilometrów. Do tego każde z nas ma sporo ciężkich zajęć dodatkowych. Mimo tego staraliśmy się jak najczęściej spotykać. Gdy to było niemożliwe, urządzałam awantury, sprawiałam mu przykrość, bo przecież się starał. Nie wytrzymał, zerwał i proponował powrót do przyjaźni. Wtedy zrozumiałam, jak bardzo mi na nim zależy, lecz dalej się awanturowałam, oskarżałam. Zablokowaliśmy w końcu siebie, ale źle się z tym czuję, tęsknię.
Licealistka
Trudno zrozumieć
Kilka dni przed dyskoteką spytałem ją, czy zatańczymy. Wyraźnie ją to ucieszyło i zgodziła się. Godzinę przed imprezą pytała czy będę, zapewniała, że beze mnie będzie się nudziła. Zdziwiło mnie to, że prawie wszyscy chłopcy przyszli zupełnie pijani. Ona wyglądała wtedy bardzo zjawiskowo, ale jak sie można domyśleć, ledwie mogliśmy zamienić ze sobą słowo, bo wszyscy się do niej rwali (ci pijani). Z jednym z nich się całowała przy wszystkich. Po dyskotece napisała do mnie, jak mi sie podobało, i okazywała radość z tego, że chociaż przez chwilę tańczyliśmy.
W szkole nie rozmawiamy, jednak na fejsie dalej piszemy. Boje się, że ona robi to wszystko tylko dlatego, żeby się ponabijać ze mnie przy wszystkich. Nie wiem, czy zmieniać coś w naszych rzeczywistych relacjach, bo widać, że jest bardzo zainteresowana innymi kolegami. Pisała wiele razy, że
brzydzi się papierosami i alkoholem, a ten chłopak codziennie pije i pali
Gimnazjalista
Męki dorastania
Od paru miesięcy moje zachowanie się pogorszyło. Z mamą coraz gorzej się dogaduję, tzn. są chwile kiedy wszystko jest w porządku, ale coraz częściej się kłócimy. Dawniej też nie było idealnie, ale teraz mam wrażenie, że coraz bardziej ją odtrącam, choć tego nie chcę. Po prostu mówię rzeczy, których nigdy bym nie powiedziała. Wiem, że pewnie mam grzech, ale nie potrafię powiedzieć inaczej, bo bym skłamała. Coraz częściej "mam dołek". Wtedy idę do kościoła, bardzo mi to pomaga, tylko to trzyma mnie przy życiu. To wszystko bez sensu.
Nastolatka
Najpopularniejsze
- Majowy "Mały Gość" już w sprzedaży
- Śmierć śmierci
- Ci, co są w niebie, są bardzo blisko. Bliżej niż wtedy, kiedy z nami żyli na ziemi.
- Poszedł, zdradził i wydał Pana Jezusa
- Świdrujący wzrok
- Mój święty brat bliźniak
- 20 kwietnia Zmartwychwstanie Pańskie
- Zatrzymaj się nad Bożym Sowem
- Prosić czy nie prosić?
- 20 kwietnia Zmartwychwstanie Pańskie
