Powołanie
-
Moje powołanie
Mam wrażenie, że zostałem powołany. Nie wiem, jak powiedziec o tym rodzicom, jak kolegom, jak księdzu. Jestem tego prawie pewien. Uczę się w gimnazjum. Wciąż się nad tym zastanawiam, co mam robić. Powołany
-
Kiedy mówić?
Jestem gimnazjalistą. Tak sądzę, że odczuwam powołanie. Narazie nie mówię o tym rodzicom, ale czy to w porządku? Niepewny
-
Trudne zadanie
Czuję pwołanie, chociaż jestem uczniem gimnazjum. Nie wiem, jak sprostać temu zadaniu, co zrobić, żeby się nie załamać? Powołany
-
CO Z TYM ZROBIĆ?
Jestem uczniem II klasy gimnazjum, aktywnym ministrantem. Czy to możliwe, bym już teraz odczuł powołanie? Bo myśl taka pojawiła się już rok temu i trwa. Nie mówię o tym, ale to we mnie tkwi. Czy nie jestem za młody na powołanie? Ministrant
-
STRACH PRZED POWOŁANIEM
Czy można się bać powołania? Czy można przed nim uciekać?
-
NIEUFNA RODZINA
Już powiedziałem rodzicom o moim powołaniu, ale oni mi nie wierzą! Uważają, że to coś przejściowego, nie chcą o tym rozmawiać.
-
JAK PRZEKONAĆ?
Chodzę do II klasy liceum. Od 3 lat wiem, że chcę zostać księdzem. Chodzę co dzień do kościoła. Decyzja jest przemyślana. Rozmawiałem o tym z księdzem. Tylko jak powiedzieć to rodzicom, bo wiem, że mi nie uwierzą i będzie awantura.
-
JAK POWIEDZIEĆ?
Chcę zostać księdzem. Czuję, że mam powołanie. Jak powiedzieć o tym rodzicom?
-
CHCĘ BYĆ KSIĘDZEM
Myślę, że mam powołanie. Chcę zostać księdzem. Rodzina o tym wie, popiera mnie. Lubię polski, religię, geografię i historię. Niestety, nie lubię matematyki, chemii, fizyki i biologii. Boję się, że nie dostanę się do liceum, gdy z tych przedmiotów zawalę test. Co robić, by moje powołanie się nie zmarnowało?
