wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 551 | WYNIKÓW
Nałóg czytania
Jeśli przestanę czytać jakąś ciekawą książkę i zacznę robić coś innego, to nie mogę przestać o tym myśleć. W końcu postanawiam przeczytać jak się kończy scena lub dokończyć rozdział i potem jeszcze jedną stronę i jeszcze jedną itp. Potem naprawdę bardzo tego żałuję i obiecuję sobie, że to się więcej nie powtórzy, ale nic z tego.
Obie obrażone
Pisaliśmy na temat swojego zachowania i koleżanka się na mnie obraziła, bo tę jej wadę skrytykowałam, ujawniłam. Zajrzała do mojej kartki i to przeczytała. Przepraszałam ją już wiele razy, ale zerwała ze mną kontakt. Ja zresztą też się na nią obraziłam, ale już bym chciała to zakończyć. Nie wiem, jak naprawić to, co sama zepsułam.
Gimnazjalistka
Myśl pozytywnie
Zawsze uczyłam się bardzo dobrze, więc trafiłam do świetnego liceum. Jestem humanistką i pojawiły się problemy z matematyką. W zeszłym roku jakoś z tego wybrnęłam, wyżebrałam czwórkę, ale teraz się to chyba nie uda. Wiem, że mam spore zaległości, to się teraz mści. Naprawdę się uczę, ale sprawdziany piszę słabo, materiał nie wchodzi do głowy. Co powie rodzina, gdyby na świadectwie pojawiła się trója? Inne przedmioty bezproblemowo opanowuję, przeważają u mnie piątki, szkoda mi czasu na matematykę.
Licealistka
Niepotrzebny kompleks
Rosnę jak na drożdżach, jestem już czwarta najwyższa w klasie. Boję się, że w przyszłości nie będę mogła nosić butów na wysokim obcasie, że żaden chłopak nie będzie chciał dziewczyny wyższej od siebie. Kiedy chodzimy razem z przyjaciółką po korytarzu szkolnym wyglądamy dość śmiesznie, bo ja jestem od niej wyższa prawie o głowę. Nauczyciele sadzają mnie w przedostatnich ławkach. Boję się, że dziewczyny będą się ze mnie naśmiewać. Mają niezwykle cięty język. Nie wiem, co mam robić, żeby się nie przejmować! Ratunku!
Żyrafka, lat 12
Wejdź na szczyt
Nie mam na nic ochoty, często i długo płacze, kłócę się jeszcze z rodzicami itd. Uświadomiłam sobie, że większość moich znajomych ma przyjaciół i kumpli, którym może się zwierzyć, pójść z nimi na imprezę, nocować w ich domu, po prostu dobrze się bawić. Dwie nieudane przyjaźnie jakoś się na mnie "odbiły". Czasami jestem w sobie zamknięta, nie umiem się otworzyć przed ludźmi, stresuje się, boje się, że ktoś znowu mnie zrani, wystawi, zostawi. Nie mam żadnego kumpla, z którym mogłabym gdzieś wyjść, porozmawiać. Przecież wcale nie musi mi sie podobać ani ja jemu.
Licealistka,
Zaprzyjaźnić się
Dostałam propozycje od oazy uczestnictwa w jasełkach, które organizują. Chodzi tam bardzo miły chłopak, spokojny, zabawny. Nie jest taki wulgarny jak większość chłopaków w jego wieku. Na próbach parę razy rozpoczął ze mną rozmowę. Było bardzo miło. Co jakiś czas spoglądał na mnie i się uśmiechał. I teraz jest problem, jak go przyciągnąć do siebie, zaprzyjaźnić się z nim. Dodatkowym utrudnieniem jest to, że jasełka są za tydzień I potem już nie będę miała okazji go widywać.
Nastolatka
