wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5736 | WYNIKÓW
Poszerzać krąg
Jesteśmy nierozłączne szczególnie w ciągu roku szkolnego. Ona oprócz mnie ma jeszcze jedną przyjaciółkę z innej miejscowości. Ja mam tylko ją. Zaczynają się wakacje i one będą się coraz częściej spotykały beze mnie tak jak rok temu. Jeździły po galeriach, do kina albo spały u siebie i boję się że moja przyjaciółka mnie zostawi i przez całe wakacje będę sama, a bardzo mi na niej zależy.
15- latka
Zachowanie prywatności
Jeden z przyjaciół spytał mnie dziś o moich pozostałych przyjaciół. Podałam mu liczbę przyjaciółek oraz trójkę przyjaciół, w tym jego. Jeden z wymienionych chłopców to tylko wirtualny przyjaciel, a takie znajomości nie są ani trwałe. Sęk w tym, że nie chcę opowiadać mu o mojej internetowej znajomości. Tymczasem on spytał właśnie o przyjaciół. Nie mam pojęcia co mu odpowiedzieć. Nie chciałabym kłamać, ale wirtualne znajomości wolę zachować dla siebie. Za kilka lat i tak nie będą istniały, to tylko kwestia czasu. Mogę napisać mu o całkiem innym koledze z rzeczywistości, jednak co jeśli będzie wypytywał o szczegóły? Nieźle się wkopałam..
Gimnazjalistka
Czekolada albo ruch
Zakochałam się w koledze z klasy. Okazało się że on zakochał się w mojej przyjaciółce. Ona też bardzo go lubi. Właściwie to oni dzięki mnie to wiedzą, bo zapytałam się go, czy nie czuje czegoś do niej, powiedział że tak. Pomimo swojego uczucia pomagam i jej i jemu, bo oni nie umieją ze sobą rozmawiać. W dodatku ona mu powiedziała o moim uczuciu, ale on się tym nie przejął. Ja teraz nic innego nie robię, tylko jem czekoladę.
Nastolatka
Zaborcza przyjaciółka
Mam przyjaciółkę, z którą znamy się od bardzo dawna, chodzimy razem do liceum, siedzimy razem w ławce. Od pewnego czasu (a może od zawsze?) jej zachowanie w obecności chłopaków zaczyna mnie przytłaczać. Ona zawsze jest tą "przebojową", zaczepia ich, rozmawia, jest prostolinijna. Męczy mnie to, bo wtedy ja zawsze czuję się stłumiona, taka na drugim planie. Jestem osobą dość otwartą - ale w jej obecności coś mnie zamyka w sobie. Ona flirtuje z połową chłopaków i mówi, że mogłaby być z którymkolwiek z nich jeśli tylko się uda. Gdy jesteśmy we dwie, wszystko jest super. Ona odcina mnie od chłopaków, bo traktuje ich jako potencjalnych partnerów na przyszłość
Licealistka
Wahania
Słuchałam rekolekcji o powołaniu. Uspokoiły mnie. Ale potem wysłuchałam świadectwa pewnego księdza . Mówił, że od zawsze czuł powołanie do bycia osobą konsekrowana, tylko na wiele sposobów próbował to zagłuszyć i wmówić sobie, że to nieprawda. Tutaj właśnie zaczynam się martwić. Od zawsze czuję, że powinnam być siostra zakonną i boję się, że w moim przypadku jest tak samo. Chcę działać zgodnie z wolą Boga. Wiem, że wtedy będę szczęśliwa. Mimo to jednak boję się i nie chcę , żeby moim powołaniem było bycie osobą konsekrowana. Moje myśli mnie rozrywają. Nie wiem, co mnie czeka. Nie umiem nie myśleć i nie czekać na chłopaka, a z drugiej strony nie chcę tego robić. Wiem, że Bóg nie chce nic na siłę i chce mojego dobra. Wiem, że moje odczucia, to nie jest dowód, że Bóg ma taki plan. Ja nic nie wiem.
Zagubiona Gimnazjalistka
Przemyślenia wybrednej
Zastanawiam się, czy to ja jestem taka wybredna, że nigdy nikogo nie znajdę, czy po prostu nie znalazłam do teraz odpowiedniej osoby. Boję się, że zawsze będę taka wymagająca, a z drugiej strony jestem dumna, że nie chcę tylko zauroczenia i fajnej zabawy. Nie umiem nie szukać kogoś idealnego.
Gimnazjalistka
