wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 613 | WYNIKÓW
Wybuchowy charakter
Często kłócę się z moimi rodzicami, zazwyczaj o byle co. Przez to często dochodzi również do nieporozumień między nimi. Zawsze potem przepraszam, ale lepiej jest tylko przez jakiś czas, a potem to znów wraca. Często mam wrażenie, że rodzice mnie prowokują, że wystawiają mnie na jakąś próbę. Jestem wybuchową osobą i oni o tym wiedzą. Ostatnio zaczęłam ich unikać, zamykając się w pokoju ucząc się. Nie wiem, co mam robić.
13- latka.
Lepiej przeprosić
Do mojej szkoły doszedł chłopak. Wypytywał o mnie kolegów, przyglądał się mi. A teraz napisał SMS-a z pytaniem, czy chcę z nim chodzić. Przecież on mnie nawet nie zna. Bardzo nie lubię takich zachowań. Poza tym, nie mam ochoty na ŻADNE chodzenie. Moja odpowiedź była chamska. Było to spowodowane moją nieufnością, w końcu to zawsze mógł być żart. Tak czy inaczej, żałuję, że zachowałam się tak wobec niego. Może on naprawdę był /jest/ we mnie zauroczony, a ja byłam dla niego taka niemiła, zamiast wytłumaczyć na spokojnie.
Szóstoklasistka
Odwaga
Ktoś rzucił w klasie hasło, byśmy uciekli. Najpierw zachwyt większości. Wyraziłam wątpliwość czy to ma sens, że konsekwencje mogą być spore, więc nie uciekam. Tylko dwie osoby mnie poparły. Reszta nie uciekła, ale złość zrzucili na nas, wiem, że zarzucają mi tchórzostwo, że wszystko popsułam. Aż mi się nie chce iść jutro do szkoły.
Gimnazjalistka
Męczący lęk
Boję się ciemności, wrócić sama do domu, boję się oglądać straszne filmy, a potem sama spać. Ale przecież to chore, że nie mogę jak reszta rówieśników obejrzeć jakiegoś filmu, bo mam potem problem ze snem. Czy nie będę jeździła sama samochodem, bo będę sie bać poruszać w ciemności? To jest przecież nienormalne. Co robić?
Licealistka
