wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 88 | WYNIKÓW
Zarozumiała
Czuję, że moja stara przyjaźń źle na mnie wpływa. Przyjaciółka ciągle mnie krytykuje, poniża przy innych, głośno się wyśmiewa, robi dziwne miny, że niby musi się zniżać do mocjo poziomu. Wcale nie uczy się o niebo lepiej, ale jest wygadana, nauczyciele mają wrażenie, że ona wszystko wie. Zresztą, ona krytykuje nie tylko mnie. Wyśmiewa się z większości osób, szczególnie z biedniejszych, gdyż ona ma wszystko. Ostatnio znalazłam ciekaw artykuł o zarozumialstwie. Mam ochotę posłać jej linka. Może zrozumie i coś w sobie zmieni? Mam też coraz bardziej ochotę, by się od niej odsuwać. Będziemy w tym samym gimnazjum, nie chcę z nią siedzieć.
Szóstoklasistka
Pomóc w powrocie
Mam wspaniałego przyjaciela, mądrego i myślącego chłopaka. Już jakiś czas temu zaczęliśmy się różnic w gustach muzycznych. Słuchał złej muzyki, ze złymi tekstami. No i stało się- napisał niedawno, że przestaje chodzić do kościoła, że jest niewierzący. Dla mnie to straszne. Chcę o niego walczyć, bo wiem, że jest dobry. Postanowiłam mu posyłać linki do dobrej muzyki. Będę się za niego modliła, ale co jeszcze mogę zrobić?
Licealistka
Warto się spotkać
W wieku 13 lat zakochałam się na zabój w klasowym podrywaczu. On nie miał o tym pojęcia, trzymałam go na dystans, byłam zimna jak lód. Zaciekawiłam go, próbował nawiązać kontakt, ale nie zgodziłam się, bo nie podobało mi się jego zachowanie wobec dziewczyn. Teraz uczymy się w różnych liceach i on się nagle odezwał, prosi o spotkanie, podkreśla, że się zmienił. Nie wie, że nigdy nie był mi obojętny. Odpisuję zdawkowo, ale on na pewno napisze jeszcze do mnie. Co to wszystko może znaczyć?
17-latka
Wniebowzięta
Drogi Mędrcze Dyżurny!
Dzień po mojej pierwszej spowiedzi czułam się wniebowzięta. Było mi bardzo lekko na duszy i przez cały dzień byłam bardzo szczęśliwa. Teraz wszystkie dni po moich spowiedziach są takie same i nie czuję tego co czułam wtedy. Czy to znaczy, że źle się spowiadam? Co było powodem tamtego pięknego uczucia?
Dominika
Święty Janie Pawle módl się za nami
W naszej redakcji wiszą na ścianie dziwne obrazy. Dla nas nie dziwne, bo wiemy, o co chodzi. Natomiast ci, którzy nas odwiedzają po raz pierwszy, prawie zawsze pytają: „A co to takiego?” No, właśnie. Obrazów nie malował wybitny artysta, a mimo to są bardzo cenne. Przynajmniej dla nas. Dlaczego?
Na jednym z nich, za szkłem widać utkane z wełny kolorowe kwadraty, prostokąty; mniejsze, większe, podłużne i bardzo krótkie. Na drugim wielka rękawica. Większa niż bokserska, dwa i pół razy większa od mojej dłoni (specjalnie mierzyłam).
Nauka odpowiedzialności
W naszej dobrej klasie jest chłopak, który się kompletnie nie uczy, marnuje swoje zdolności. W zeszłym roku groziło mu repetowanie. Wszyscy mu pomagali, a on się na nas złościł, robił łaskę, że zgadzał się na pomoc. Obawiam się, że w tym roku będzie to samo, bo wrócił bardzo wyluzowany, popisuje się, lekceważy szkołę, bo wie, że znowu będziemy koło niego skakali. Modlę się o jego opamiętanie, tym bardziej, że chyba wciąga po już i picie i palenie.
Gimnazjalistka
Zasady można zmieniać
Znam z widzenia pewnego chłopaka. Chodził do mojej szkoły, trochę go pamiętam. Lepiej kojarzę go z kościoła, bo jest ministrantem. Zaczął do mnie pisać, grzecznie odpisywałam. Ale teraz on chce się spotkać. Tymczasem mam taką zasadę, że nie zawieram znajomości przez Internet. Ciągle odmawiam, a on jest wytrwały i nie odpuszcza. Nagle przyszła myśl, że może odrzucam szansę na przyjaźń z wartościowym, miłym normalnym chłopakiem. Więc może się jednak z nim spotkać?
Licealistka
