wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5852 | WYNIKÓW
Odrzucona przyjaźń
Zawsze byłam smutna, często samotna. Dlatego tak się ucieszyłam, gdy na początku roku jakoś dogadałam się z jedną dziewczyną. Myślałam, że to będzie piękna przyjaźń, niekończące się rozmowy, zwierzenia. Niestety, to jest bardzo energiczna osoba, chętna do rozmów z każdym, mająca mnóstwo pomysłów, ciągle zajęta. Niedawno powiedziała mi, że inaczej niż ja rozumie przyjaźń, że ona chce mieć mnóstwo koleżanek, chce z wszystkimi być w kontakcie, a nie tylko ze mną. Czuję się fatalnie oszukana, jestem załamana. Znowu jestem sama, płaczę i nie widzę rozwiązania.
14-latka
Każde powołanie jest dobre
Moim problemem jest to, że nie wiem, czy mam powołanie do kapłaństwa czy nie. W podstawówce byłem pewny, że chcę być księdzem. Wydawało mi się, że to wielkie wyróżnienie. Ale teraz już nie jestem tego pewien. Nawet drażnią mnie te wspomnienia dawnej pewności Tylko boję się, czy Pan Bóg nie poczuje się odrzucony? Pomyślałem, że oddam Mu ten problem i może pewnego dnia będę pewny, jak ma wyglądać moje życie- czy w kapłaństwie, czy w rodzinie, czy może sam?
Gimnazjalista
Tak nie można
Tego chłopaka znałam od dzieciństwa. Postanowiliśmy spróbować z chodzeniem, chociaż dzieli nas sporo kilometrów. Do tego każde z nas ma sporo ciężkich zajęć dodatkowych. Mimo tego staraliśmy się jak najczęściej spotykać. Gdy to było niemożliwe, urządzałam awantury, sprawiałam mu przykrość, bo przecież się starał. Nie wytrzymał, zerwał i proponował powrót do przyjaźni. Wtedy zrozumiałam, jak bardzo mi na nim zależy, lecz dalej się awanturowałam, oskarżałam. Zablokowaliśmy w końcu siebie, ale źle się z tym czuję, tęsknię.
Licealistka
Męczący wielbiciel
Bardzo nachalny kolega czeka na mnie, czy po kościele czy po szkole. To mnie tak strasznie irytuje. Patrzy się na mnie tak jakoś dziwnie. Jak z nim nie gadam, to od razu pyta, czy jestem na niego obrażona. Nie jestem na niego obrażona. Po prostu nie mam ochoty z nim gadać. Nie sprawia mi to żadnej przyjemności. Ale przecież tak mu nie powiem. Odprowadza mnie pod dom, chociaż nie cierpię jak to robi. On traktuje mnie jak swoją dziewczynę. Traktuje mnie jak swoją własność!. Mam go dość! Jest irytujący, wkurzający i psuje wiele moich planów. Ale nie mam pojęcia co z nim robić. Lubiłam go, a teraz nie cierpię go i wszystkiego co z nim związane!
Gimnazjalistka, lat 15
Jeden obiekt westchnień
Ja i moja najlepsza koleżanka zakochałyśmy się w tym samym chłopaku. Boimy się, że przez to się tylko pokłócimy. A ja nie jestem w stanie się w nim odkochać. On poprosił ją o chodzenie, lecz odmówiła. Powiedziała, że jest za młoda. Lecz i tak jest w nim zakochana. A on mnie tylko bardzo lubi, lecz ja... go kocham. Co zrobić, by poprosił mnie o chodzenie i jak to zrobić, by nie zranić uczuć koleżanki?
12-latka
Pomóc młodszemu bratu
Mam o 8 lat młodszego brata i surową mamę. Nie biła i bije, ale potrafi zranić słowami, spojrzeniem. Zwróciłam jej ostatnio uwagę, że bardzo źle traktuje małego, ciągle na niego krzyczy, jest z niego niezadowolona, odpycha go. Mama nie podjęła rozmowy, tylko się na mnie mocno obraziła. Jestem silna psychicznie i odporna. Brat jest bardzo wrażliwy. Nie zajmowałam się nim do tej pory i chyba czas zacząć, tylko jak.
Maturzystka
Dziecinne zachowanie
Zakochany we mnie kolega z klasy został przeze mnie parokrotnie odrzucony. Irytował się, bo nie chciałam się z nim związać i dlatego, że bliżej zaznajomiłam się z jego kolegami. Wyskoczył do mnie z wyzwiskami i pretensjami, stwierdził, że to koniec znajomości. Następnego dnia zostałam wyrzucona z klasowej grupy klasowej na facebooku, co jest jednoznaczne z wyrzuceniem z klasy. Potem kolejne szykany, na co ja z innym kolegą udawałam parę. Teraz myślę już tylko o liceum, które zacznę we wrześniu.
16-latka
