wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 6104 | WYNIKÓW
Wszystko stracone?
W gimnazjum poznałam fajnego chłopaka, jest miły, zabawny, przystojny i wszyscy go lubią. Na samym początku wszyscy nasi znajomi twierdzili , że musimy być razem, że on mnie kocha itd. Czasem też powiedział mi coś miłego itp. A teraz on ma pełno koleżanek, z którymi chodził do podstawówki i czasem mnie jakby nie zauważa, powie coś niemiłego. Kiedyś myślałam, że to ten jedyny, ale nie zapytał mnie o numer telefonu ani ja nie mam jego (a do prawie wszystkich innych dziewczyn ma), nie pisze do mnie na fb ani nigdzie indziej ( a z wszystkimi innymi tak) , nie umówił się ze mną nigdzie. Podobno do wszystkich dziewczyn pisze , że są ładne i chce każdą zdobyć. Nie wiem co mam zrobić.
13-latka
Wyznania lenia na początek września
Boję się tego roku , ale mam nadzieję , że to mnie, jako lenia patentowanego , największego na świecie lenia , z gatunku leni
całodobowych , rodzaju leni wyjątkowych , rzędu leni szczególnie obdarzonych lenistwem , gromady leni w zaawansowanym stadium lenistwa , których nikt nie pobije, żeby nie wiem ile trenował i ćwiczył , ten jakby strach , że zawalę - zmotywuje . Porządnie zmotywuje. Chociaż mnie nic ostatnio nie rusza , nie mówiąc już nawet o lenistwie ... Bezwrażliwiec . Zupełne przeciwieństwo
10-letniej , wrażliwej dziewczynki ... No mniejsza. Po raz pierwszy chyba naprawdę nie chcę wracać do szkoły . Zawsze już od połowy
sierpnia aż mnie nosiło , kiedy w końcu wrzesień . Teraz na odwrót ...- lenistwo...
Gimnazjalistka
Jak u dentysty
Już dawniej czułam się wykorzystywana i manipulowana przez przyjaciółkę. W tym roku było z tygodnia na tydzień gorzej. Obrażała się o każdą moją rozmowę z innymi dziewczynami. Moje zeszyty traktowała jak swoje. Jeśli protestowałam, gdy odpisywała zadania, to słyszałam, że jestem fałszywą przyjaciółką, że nie może na mnie liczyć. Odpisywanie na kartkówkach było normą, bo na tym niby przyjaźń polega. Wreszcie mi się przelało. Przed ostatnią klasówką z matematyki zapowiedziałam, że mogę pomóc w nauce, ale odpisać nie dam i robię to dla jej dobra. Zapowiedziałam też, że nie dam już ani jednego zadania. Obraziła się śmiertelnie, ale ja czuję ulgę. Czy słusznie?
14-latka
