wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 582 | WYNIKÓW
Męczący lęk
Boję się ciemności, wrócić sama do domu, boję się oglądać straszne filmy, a potem sama spać. Ale przecież to chore, że nie mogę jak reszta rówieśników obejrzeć jakiegoś filmu, bo mam potem problem ze snem. Czy nie będę jeździła sama samochodem, bo będę sie bać poruszać w ciemności? To jest przecież nienormalne. Co robić?
Licealistka
Pokazac miłośc
Chciałabym, żeby ktoś nam zaczął wyjaśniać tajemnicę, jaką jest wiara, to wszystko, tę niesamowitość, miłość... Przecież to może zupełnie zmienić... wszystko! A my się przyzwyczailiśmy jakby to była szkoła. Tutaj się zwykło wyjaśniać, że czystość przedmałżeńska jest po to, żeby sprawdzić faceta albo że kobieta jest dzięki temu lepiej przygotowana do macierzyństwa. Nie wyjaśnia nam się, czym jest małżeństwo, jaki to jest dar i jakie to jest niesamowite, że nie chodzi o regułę, że "jak się nie ożenisz i będziesz żyła z chłopakiem to po prostu będziesz w piekle!". Przecież Bóg nam to dał dla naszego dobra i szczęścia! A nam się to przedstawia jako przymus albo próbuje na siłę przypisać jakieś korzyści do tego. Przykro mi, ale nawet gimnazjalistom nie da się wcisnąć takiego czegoś. I wiem, na prawdę wiem, że oni wszyscy chcą dobrze. Pani katechetka mówi nam zawsze o tym wszystkim, żeby nas ochronić, jakoś przekonać do małżeństwa, ale mam wrażenie, że tylko właśnie po to, żebyśmy nie byli potępieni, bez zrozumienia, że to jest ze sobą połączone, że to jest niesamowite, a nie tylko jakiś kolejny przepis.
Gimnazjalistka
Mam sama siebie dosyć
Sama z sobą czuję się coraz gorzej. Wpadam w dołki psychiczne i nie potrafię się z nich wydobyć. Mimo pięknego wieku absolutnie nie jestem szczęśliwa. Ciągłe płacze, nadwrażliwość, niezadowolenie z siebie. Nie wiem, kim jestem, nie wiem, co chcę w życiu robić. Na dodatek dobre koleżanki coraz bardziej mnie drażnią, często dochodzi między nami do spięć. Mam dosyć samej siebie i nie wiem, jak to zmienić.
16-latka
Jak być sobą?
Co mam robić, żeby być prawdziwą, być sobą-szczególnie w szkole. Problem jest w tym, że ja sama chyba nie do końca wiem, kim jestem, jaka chcę być. Z jednej strony czasem jestem nieśmiała, a z drugiej odważna. Chcę być towarzyska, ale łatwiej mi się otworzyć w gronie dobrych znajomych, przyjaciół. Nie lubię jak ktoś mi mówi, że jestem spokojna, poukładana, porządna, uczciwa, czysta, bo w ustach rówieśników i kolegów to brzmi tak prawie kpiąco. Nie chcę na siłą udawać. Staram się być miła, koleżeńska, no i później staję się taką klasową "ratowniczką" od wszystkiego. Nie do końca mi to pasuje. Jak być radosną, ale nie taką "zawsze do usług"? Ostatnio usłyszałam z ust jednego kolegi, że jestem od niego mądrzejsza. Może chodziło mu o to jak się uczę, ale na pewno mówił to poważnie i szczerze, nie wiedziałam jak zareagować na takie stwierdzenie. To było nawet miłe. Tylko, że wtedy sobie uświadomiłam, że może koledzy się mnie boją? Że jestem dla nich "za mądra", mam swoje zasady(typu nie ściągam i nie daję ściągać na sprawdzianie). Mama zwróciła mi kiedyś uwagę, że mogę
być dla moich rówieśników taki "ukłuciem" w sumienie. Czasem zdarzy mi się powiedzieć coś niemiłego, uszczypliwego, jakiś taki hmmm..."hejt" no i wtedy się zaczyna-...ja cię nie poznaję itp. Nawet "zyskałam" sobie opinię, że mam ostry język. Zdaję sobie z tego sprawę i nad tym pracuję. Ale czy właśnie takie wady mam "ukrywać" przed klasą? Czuję się momentami uwikłana, skrępowana, nie wiem czy się odezwać. Boję się o swoją pozycję, bezpieczeństwo? Nie wiem. Wiem, że chcę być sobą. Czy może mi Pani jakoś pomóc
Gimnazjalistka klasa III
Szczęście i inne problemy
Co zrobić by być szczęśliwym? Co zrobić, by zapomnieć o byłym chłopaku, który aktualnie jest z moją koleżanką? I jak poradzić sobie z tym, że on był ze mną ze względu na głupi zakład? Jak radzić sobie z fałszywymi ludźmi, którzy są w mojej szkole? Jaki, według Pani, jest sens życia? Dlaczego ludzie tak często nas ranią i w ogóle się tym nie przejmują?
Nastolatka
