wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 461 | WYNIKÓW
Męczący lęk
Boję się ciemności, wrócić sama do domu, boję się oglądać straszne filmy, a potem sama spać. Ale przecież to chore, że nie mogę jak reszta rówieśników obejrzeć jakiegoś filmu, bo mam potem problem ze snem. Czy nie będę jeździła sama samochodem, bo będę sie bać poruszać w ciemności? To jest przecież nienormalne. Co robić?
Licealistka
Gdy przyjaciel się zakocha
Od dawna przyjaźnię się z pewnym wartościowym chłopakiem, zdolnym i wrażliwym. Niestety, on zaczyna teraz pisać o swoim uczuciu do mnie. A ja chcę przyjaźni i niczego więcej. On się ciągle poniża, że wie, iż jest bez szans. Nie chce zrywać z nim kontaktu, ale nie chce też robić mu nadziei...
15-latka
Czekanie na powołanie
Za mną 1 klasa liceum. Poważnie podchodzę do życia, a nikt nie chce ze mną o tym rozmawiać. Nieśmiało odzywa się u mnie myśl o powołaniu do życia zakonnego, jednocześnie lubię malować, grać na gitarze, ale z powodu nieśmiałości nie lubię tego pokazywać, pytać o grę, bo jestem samoukiem...
Licealistka
Jak się ciągnie zła opinia
Byłam koszmarna. Nie wiem, jak rodzice to wytrzymali- należałam do różnych subkultur ignorowałam wszelkie zasady obowiązujące w domu. Niestety, nikt nie docenia i nie dostrzega, że się zmieniłam i rodzice nie widzą, że teraz siostra wchodzi w ten etap. Dla nich ona jest wzorem, a ja czarną owcą.
Straszna nastolatka
Wątpliwości
Od pewnego czasu interesuję się japońską kulturą czyli mangą i anime. Koleżanka z klasy zaproponowała mi taką jedną mangę, bo niedawno się dowiedziała, że lubię to czytać. Ta manga opowiadała o grupce japońskich licealistów, którzy zamieniali się ciałami. Na jednej stronie zobaczyłam dziwną scenę. Nie czytałam już dalej, bo to byłoby niewłaściwe. Od razu poszłam z tym do rodziców. Pokazałam im tą scenę i powiedzieli mi, żebym już więcej tego nie czytała. Na następny dzień oddałam koleżance tą mangę i skłamałam, że była ciekawa, bo nie mogłam jej powiedzieć prawdy. Ale ja cały czas myślę o mandze i oglądam anime. Nie potrafię z tego zrezygnować. Tata mi powiedział, żebym przestała to czytać, bo to jest złe. Zgodziłam się z nim, ale zastanowiło mnie to, czy jeśli nawet przestanę to czytać, to ta koleżanka może nie będzie się ze mną przyjaźnić. Bardzo się tego boję. I muszę przyznać, że jestem bardzo religijną osobą tak jak moja rodzina. Czy to zainteresowanie japońską kulturą może być grzechem i czy trzeba się z tego spowiadać? Bardzo proszę o pomoc.
Zakłopotana
