wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1391 | WYNIKÓW
Nie Twoja wina
Mama chyba ma depresję, a ja i młodsza siostra nie wiemy, co na to poradzić. Gdy mama zaczyna krzyczeć, odpowiadam jej tym samym i jest tylko gorzej. Jej nastrój udziela się także mi, a wtedy mam ochotę tylko płakać. Mam wrażenie, że wszystko jest moją winą. Mamie musi być ciężko po rozwodzie, nie wiedzie jej się wspaniale, do tego jeszcze ostatnio zawaliłam oceny i to chyba ją dobiło.
Gimnazjalistka
Nic na siłę
Ostatnio zdarzają się różne nieporozumienia między mną i koleżankami. Mam sporo kłopotów rodzinnych, nie rozumieją tego. Owszem, rozmawiamy, ale one wiele mi wypominają, mają różne pretensje itd. Nie obrażamy się na siebie, bo to już nie ten wiek. Zbliżają się urodziny jednej z koleżanek. Chcę tylko podrzucić prezent, ale nie mam ochoty na imprezę.
Licealistka
Zadanie dla przyjaciółki
Niedawno mojej przyjaciółce spodobał się nasz kolega z klasy. Na początku nic o nim nie wspominała, ale ostatnio zaczęła ciągle o nim mówi. Cały czas rozpacza, że on jej nie kocha a ona nie może nic zrobić. Nie wiem co mam zrobić. Jako jej koleżanka powinnam jej pomóc, tylko nie wiem, czy mam ją wspierać w umówieniu się z nim, czy raczej pomóc jej zapomnieć.
Wierna przyjaciółka
Same problemy
W podstawówce byłam całkiem samotna, uznawana za dziwaczkę. W gimnazjum znalazłam dobrą koleżankę, potem dołączyła kolejna. Z biegiem czasu wszystko zaczęło się burzyć. One mnie chyba w ogóle nie słuchają, albo słyszą to, co chcą usłyszeć. Niby spędzamy razem czas, ale nie są mi bliskie. Na ostatnim spacerze tak mnie zdenerwowały, że odeszłam bez pożegnania. Nie dogaduję się również z mamą. Czuję się ograniczana przez nią, mam wrażenie że mnie nie słucha. Ciągle się kłócimy. Do tego jedna z przyjaciółek ma już chłopaka, druga kilku adoratorów, a ja?
15-latka
Bez przesady
Tak go zniechęcałam, że przestał pisać wiadomości i odzywać się w szkole. Nie zatęskniłam za jego towarzystwem, wreszcie poczułam ulgę i jakiś wewnętrzny spokój. Dopiero dzisiaj zrozumiałam, jaka byłam egoistyczna i niesprawiedliwa. Poczułam się naprawdę podle i dopiero to sprawiło mi prawdziwą przykrość. Czuję, że jestem mu winna przeprosiny. Boję się, że on może je odebrać jako wyznanie. Chciałabym znów rozmawiać z nim jak z dobrym kolegą.
Licealistka
Zagrożenie przyjaźni?
Znalazłam 2 wspaniałe przyjaciółki, mówimy sobie wszystko i nie okłamujemy się. Wspieramy się, powiedziałyśmy sobie, który chłopak której się podoba. Jedna jest bardzo nieśmiała, więc postanowiłyśmy przekonać go do niej i najpierw jedna, a potem ja zakochałyśmy się w nim. Przyznałam się, żadna się nie obraziła. Przyjaźnimy się nadal, boimy się że ten chłopak nas podzieli. Mówią że chcą bym była szczęśliwa, ale ja uważam, że to nie fair. Co robić?
Gal Anonim
