wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 8882 | WYNIKÓW
Spojrzeć w prawdzie
Przyjaźnimy się od lat, jesteśmy weseli, lubimy żartować. Niektórzy uważali, że jesteśmy parą. Od niedawna ma dziewczynę, ale ona jest spoza naszego kręgu. Przyjaciele zwracają mi uwagę, że powinnam zmienić swoje zachowanie wobec niego. A ja nie widzę nic złego w tym, że wskakuję mu na żarty na plecy i on mnie nosi na barana albo że zabieram mu bluzę, ubieram ją, bo akurat ja swojej nie wzięłam. Ścięłam się z koleżankami na ten temat, bo ja go traktuję jak brata i nie widzę nic złego w takim zachowaniu.
16-latka
Szczera rozmowa
Jesteśmy zgraną grupą przyjaciółek i znamy się od lat. Niestety, w tym roku jedna dziewczyna na siłę chce do nas dołączyć. Byłyśmy miłe, nie odrzucałyśmy jej, ale niestety, ona chce nam narzucić swój styl, swoje podejście, które nam jest obce. Delikatne aluzje nie robią na niej wrażenia. Unikamy jej, a wtedy krzyczy, złości się, żąda, byśmy ją informowały o planach. Nie wiemy, jak tę sprawę załatwić. Zaczęły się wakacje, ona do nas wydzwania, chce z nami spędzać czas, a to jest dla nas męczące.
Przyjaciółki z VI klasy
Męczący kolega
W klasie jest chłopak, który wszystkim dokucza, kłamie, nigdy nie ma książek czy zeszytów, zadań brak, a gdy rozrabia na lekcji i jakiś nauczyciel go upomni zaraz mówi że on już nie będzie, że to się nie powtórzy, jednak prawda jest inna. Trwa to 5 lat, od zerówki, jednak interwencje rodziców nie pomogły, pani wychowawczyni
też. Strasznie mnie denerwuje, nie raz chciałam go rozszarpać na strzępy, lub sprać. Jestem przewodniczącą klasy, chcę coś zrobić. Temat wyszedł na polskim i pani była zdziwiona, że mamy taki problem.
5- klasistka
Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim.
Przypomniały mi się te słowa, kiedy chciałam Wam opowiedzieć o Feliksie. Nie wiadomo, gdzie jest jego grób, jak zakończyło się jego życie, ale pamięć o nim trwa. Był jednym z najmłodszych bohaterów powstania styczniowego i jednym z najmłodszych, których zesłano na Syberię. Kiedy wybuchło powstanie, Feliks miał zaledwie 12 lat. Mieszkał w Samborze (dzisiaj Ukraina). Zgłosił się do powstania, bo jak pisał: „miłość kraju, którą wyssałem z piersi matki, rozżarzyła się, i nic już zająć mnie nie mogło, jak tylko jedna myśl (…): złapać za broń i zwalczyć wroga”.
