wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 352 | WYNIKÓW
Nie upominaj, pracuj nad sobą
Przez pewien czas byłem w złym towarzystwie. Kląłem, marnowałem czas, wyśmiewałem się z ludzi, przeszkadzałem na lekcjach religii. Po wakacjach koledzy mnie odrzucili. Zrozumiałem swoje błędy, zmieniłem się. Mam oparcie w rodzinie, katechetce, księdzu. Czuję, że już jest czas, abym upominał dawnych kolegów. Czuję się jak prorok. Nawet kosztem prześladowania mógłbym to robić. Co Pani o tym sądzi? Czy to tylko efekty dorastania, czy może już powołanie do prorokowania?
Gimnazjalista
Przed bierzmowaniem
Polubiłam modlenie się i chodzenie do kościoła. Jedna z moich koleżanek się ze mnie śmieje. Nie tak dosłownie, że mówi mi to prosto w twarz ale tak, że jak mówię coś na ten temat, to ona odpowiada tonem w stylu "och weź już przestań, a nie że się głupotami zajmujesz". Najciekawsze w tym wszystkim jest to, że ona przed rodzicami udaje grzecznie chodzącą do kościoła. Mam wrażenie, że uważa mnie za dziwadło. Bardzo już czeka na picie alkoholu i palenie nikotyny. To jest ostatnio jej ulubiony temat. No i co ja mam z nią zrobić, skoro nie dość, że ona nie lubi mojej religijności, to jeszcze uważa, że alkohol jest genialny i należy go pić, bo inaczej to jest się szurniętym.
Nastolatka
Bronić wiary
Pochodzę z bardzo religijnej rodziny, nie miałam nigdy jakiś chwil zwątpienia. Bardzo bym chciała robić coś konkretnego dla szerzenia wiary, a jeszcze bardziej dla jej obrony. Moja klasa to osoby wierzące, poważnie do tej sprawy podchodzą, ale słyszałam, że w gimnazjum może być gorzej. Zbieram więc siły, by w nowej szkole przez swoje zachowanie i postawę zwrócić uwagę na sprawy religii.
13-latka
Pokonać szkolny stres
W gimnazjum miałam znakomitą średnią. Teraz ogarnęła mnie panika, lęk. Przed każdą kartkówką, czy zadaniem domowym ogarnia mnie strach. Boję się, że coś źle napiszę, że dostanę gorszą ocenę. Przez to w czasie kartkówki zapominam o podstawowych rzeczach, robię błędy. Wmawiam sobie, że jestem do niczego, że się obijam, choć tak na prawdę sumiennie odrabiam zadania domowe i uczę się na większość lekcji. W domu pamiętam rzeczy, których się uczyłam, a w szkole ogarnia mnie nicość i zapomnienie. Nie mogę sobie z tym poradzić i ciągle się zadręczam. Zależy mi na ocenach i chciałabym mieć średnią z paskiem, ale stres mi to uniemożliwia. Jakie są sposoby na złagodzenie objawów stresu( ból brzucha, nudności, zapominanie)?
Licealistka
Problem z nieśmiałością
Moim problemem jest to, że nie potrafię rozmawiać z chłopakami. Kiedy na przykład jadę z kolegą autobusem nie potrafię z nim prowadzić normalnej konwersacji. Mogę powiedzieć, że chłopcy mnie zawstydzają. Na szkolnej dyskotece żaden nie poprosił mnie do tańca. Jedyne na co mnie stać to powiedzieć im cześć i na tym się kończy. Chyba, że to on zadaje pytania, a ja na nie odpowiadam. Nie jestem bardzo ładna, ani piękna, ale mam za to wiele innych dobrych cech. A to chyba wnętrze bardziej się liczy.
13-latka gimnazjalistka
Zniechęcanie do marzenia?
Bardzo bym chciała iść do katolickiego liceum w sąsiednim mieście. Tymczasem mama mnie zniechęca, twierdzi ,że i tak się nie dostanę, bo mam w tym roku zagrożenie z fizyki. A przecież to jeszcze 1,5 roku do zakończenia gimnazjum. Gdy chcę o tym rozmawiać, to mama macha ręką i nie ma czasu, a właściwie to ochoty.
Gimnazjalistka
Nie pozwalaj!
Mam koleżankę, która niby się ze mną przyjaźni, ale kiedy chcę się ją o coś zapytać odchodzi, nie odbiera telefonów. Jak się pomylę, to na mnie krzyczy. Jednak kiedy to jej się coś pomyli, mówi, że to moja wina, bo z nią siedzę w ławce. Według niej nie mogę rozmawiać z innymi koleżankami, tylko z nią. Jak jesteśmy same, nie daje mi dokończyć zdania, kiedy chcę się już z nią nie przyjaźnić. Koleżankom ta dziewczyna również się nie podoba. Co mam zrobić?
12 latka
Najpopularniejsze
- Tu zaczęła się Polska
- Zamek w Łęczycy
- Po prostu patrzmy w niebo
- Jezus jest najważniejszy
- Majowy "Mały Gość" już w sprzedaży
- Jak czuł się Piotr?
- Poszedł, zdradził i wydał Pana Jezusa
- 20 kwietnia Zmartwychwstanie Pańskie
- Zatrzymaj się nad Bożym Sowem
- Ci, co są w niebie, są bardzo blisko. Bliżej niż wtedy, kiedy z nami żyli na ziemi.
