wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 378 | WYNIKÓW
Granice buntu
Jeden z kolegów w klasie przestał chodzić do kościoła i na religię,, ogłosił że jest niewierzący. Problem w tym, że to jedyny nieużywający wulgaryzmów, zachowujący się w normach. Gdyby nie jego szydrstwa z Kościoła, z księży, to lubiłabym go. On jeden ma szersze zainteresowania, mówi, że zachowania kolegów, którzy go wyzywają tylko potwierdza go z decyzji. Nie mam za bardzo z kim w klasie pogadać, a on tak atakuje wiarę.
Gimnazjalistka
Potrzeba zmiany
Mam sporo koleżanek, ale to nie są przyjaciółki. Wiem, że to moja wina, bo jestem cicha, spokojna, małomówna, nie maluję się, nie witam się z krzykiem i piskiem, nie przepadam za imprezami. No i pewnie dlatego nikomu na mnie nie zależy, żaden chłopak się o mnie nie starał. Jestem z tego powodu coraz bardziej smutna i tym chyba innych bardziej odstraszam. Chcę się zmienić, ale nie wiem, jak się za to zabrać.
Licealistka
Lalki nie dla dzieci
Droga Redakcjo!
Mam na imię Kinga. Chodzę do 3 klasy szkoły podstawowej. Mieszkam w Olsztynie.
Moja mama uważa, że lalki i gadżety Monster High nie są odpowiednie dla dzieci. Mama mówi, że one są przeciw Bogu. Ja tego nie rozumiem. Co jest tam złego? Jeśli waszym zdaniem mama ma rację, to wytłumaczcie mi to. Bardzo proszę.
Z niecierpliwością czekam na odpowiedź.
Kinga Stępień
Przemyślenia na temat wulgaryzmów
Pomyślałam , że z wulgaryzmami mogłoby być tak jak ze staropolskim językiem. Z czasem mogłyby zniknąć z użycia. Tylko trzeba by było zrobić coś, żeby ludzie uznali je za "obciachowe". Tak jak kiedyś, gdy do miasta przyjechała osoba ze wsi mówiąca gwarą. Starała się jak najszybciej opanować czystą, literacką polszczyznę. Wiem, że używanie tych słów jest wyborem indywidualnym każdego człowieka, ale ludzie naśladują innych, których uważają za swoje ideały. Gdyby było więcej "nieprzeklinających ideałów" np. wśród osób sławnych albo po prostu w naszym środowisku, można by było kiedyś wykorzenić tę modę. Niestety, prawie wszystkie popularne w mojej szkole osoby przeklinają...
Za dużo samokrytyki
Za dużo samokrytyki
Dochodzę do wniosku, że jestem beznadziejny. Startowałem w kilku konkursach, ale nie doszedłem zbyt daleko. Porażka. Oceny mam bardzo dobre, nauczyciele mnie chwalą, uczę się bez wysiłku, ale konkursy nie wyszły. W sporcie też nie jestem mistrzem, chociaż kilka dziedzin lubię i staram się je doskonalić. Nie jest to piłka nożna, więc w męskim rankingu nie stoję w szkole wysoko. Z dziewczyną mi się nie układa, ona nawet nie wie, że mi się podoba, bo nie mam śmiałości do niej zagadać. Nawet z przyjacielem mniej się widuję, bo komputer zajmuje sporo czasu. No i w takiej beznadziei minął semestr.
Szóstoklasista
Zmiana zainteresowań
Podobnie jak koleżanki zaczytywałam się w powieściach fantasy. Jedna drugiej pożyczała, to był temat naszych rozmów. I nagle poczułam, że zaczęły mnie te książki nudzić. Czy takie coś jest możliwe? W dodatku koleżanki fascynują się filmikami anime, a mi się one nie podobają, Japonia mnie nie interesuje. Wgapiam się znudzona w monitor i potem złoszczę się na siebie, że tylko tracę czas. Czy moje zachowania są normalne?
13-latka
Bezmyślne naśladowanie
Koleżanka ślepo mnie we wszystkim naśladuje. Cokolwiek robię, kupuję, mówię, że lubię, to ona też. A kiedy jej zwracam na to uwagę, twierdzi, że wcale tak nie jest. Wczoraj przyniosłam szkicownik, w którym rysuję projekty strojów. Dzisiaj przyszła z dokładnie tym samym szkicownikiem i mówi, że to przypadek. Strasznie mnie to denerwuje.
11-latka
